“சங்க இலக்கியங்களில் இராமன்” பற்றிய பகுதியை முழுமையாகவும் வரலாற்று, இலக்கிய மற்றும் கலாச்சாரக் கோணங்களில் இப்போது அதை அறிவியல் + இலக்கிய + மொழி + பண்பாட்டு கோணங்கள்
சங்க இலக்கியங்களில் இராமன் — விரிவான ஆய்வு
1️⃣ அறிமுகம்
இராமன் (Rāma) என்ற பெயர் இந்திய துணைக்கண்டத்தின் இதிகாச வரலாற்றில் மட்டுமல்ல, தமிழ் நாட்டின் பண்பாட்டு அடையாளத்திலும் ஆழமாகப் பதிந்துள்ளது.
இராமாயணம், வடமொழி இலக்கியத்தில் வால்மீகி எழுதிய இதிகாசமாக இருந்தாலும், தமிழில் இராமனும் சீதையும் குறித்த சான்றுகள் சங்க இலக்கியத்திலேயே காணப்படுகின்றன.
இதனால், இராமாயணக் கதையினைத் தமிழர்கள் வால்மீகி காலத்துக்கே அல்லது அதற்கும் முன்பே அறிந்திருந்தனர் என்பது உறுதி.
2️⃣ சங்க காலத்தின் வரலாற்று சூழல்
- சங்க காலம் (மு.பி. 500 – கி.பி. 300) என்பது தமிழரின் பண்பாட்டு உச்சநிலை பெற்ற காலம்.
- அந்தக் காலத்தில் வேதங்கள், இதிகாசங்கள் ஆகிய வடமொழி மரபுகள் தென்னிந்தியாவிற்கு பரவியிருந்தன.
- வடமொழிச் சிறப்பும் தமிழ்ச் செழிப்பும் ஒன்றோடு ஒன்று கலந்து வளர்ந்தன.
- இதன் சான்றே, சங்கப் பாடல்களில் காணப்படும் இராமன், சீதை, ராவணன், இலங்கை, வானரன் போன்ற பெயர்கள்.
3️⃣ புறநானூற்றில் இராமன் குறித்த சான்று
பாடல் எண்: 378
பாடியவர்: பெயரறியப்படாத புலவர்
திணை: பொதுவாக “புறத்திணை” – அரசியல் வாழ்க்கை சார்ந்தது
பாடல் வரிகள்:
இலம்பாடு உழந்த என் இரும்பேர் ஒக்கல்
விரல்செறி மரபின செவித்தொடக்கு நரும்
செவித்தொடர் மரபின விரல் செறிக்குநரும்
அரைக்கமை மரபின மிடற்றியாக்குநரும்
மிடற்றமை மரபின அரைக்குயாக்குநரும்
கடுந்தெறல் இராமன் உடன்புணர் சீதையை
வலித்தகை அரக்கன் வெளவியஞான்றை
நிலஞ்சேர் மதரணி கண்ட குரங்கின்
செம்முகப் பெருங்கிளை இழைப்பொலிந்தா அங்கு
அறாஅ அருநகை இனிது பெற்றிடும்.
(புறநானூறு – 378)
பொருள் விளக்கம்:
ஒரு தாய் தனது உறவினர்களைப் பற்றி கிண்டலாகச் சொல்லும் போது, இராமாயணக் கதையை எடுத்துக் கூறுகிறாள்:
“என் உறவினர்கள் நகைகளைப் போடும்போது பொருளை அறியாமல் செய்கிறார்கள்.
அதுபோல், ராவணன் சீதையை கடத்திச் சென்றபோது, சீதை தன் நகைகளை வீசியபோது, அந்த நகைகளை குரங்குகள் எடுத்து, எந்த நகை எங்கே போடவேண்டும் என்று அறியாது, மோதிரத்தை காதில், காதணியை விரலில் அணிந்தனர்.
அதுபோலத்தான் நம் உறவினர்களும் செய்கிறார்கள்.”
முக்கிய இலக்கியச் சான்றுகள்:
- “கடுந்தெறல் இராமன்” – போரில் கடுமையான வீரன்.
- “வலித்தகை அரக்கன்” – வலிமைமிக்க அரக்கன் (ராவணன்).
- “உடன்புணர் சீதை” – இராமனின் துணைவி சீதை.
- “நிலஞ்சேர் மதரணி” – தரையில் கிடந்த நகைகள்.
- “குரங்கின் செம்முகப் பெருங்கிளை” – வானர படை.
இதில் இராமன், சீதை, ராவணன், வானரர் ஆகியோர் குறிப்பிடப்படுவது இராமாயணக் கதையை சங்கப்புலவர்கள் நன்கு அறிந்திருந்தனர் என்பதற்குச் சான்று.
இலக்கியக் கருத்து:
இந்தப் பாடல் ஒரு சமூக உவமை (Social Simile) ஆகும் —
அதாவது, இராமாயணக் கதையிலிருந்து ஒரு நிகழ்வை எடுத்துக்கொண்டு, தன் சுற்றுச்சூழலுக்கான ஒரு கிண்டலாகப் பயன்படுத்துகிறார்.
இது அந்தக் கதைகள் அப்போதைய மக்களிடையே பொது அறிவாக இருந்ததை வெளிப்படுத்துகிறது.
4️⃣ அகநானூற்றில் இராமன் குறித்த சான்று
பாடல் எண்: 70
பாடியவர்: மதுரைத் தமிழ்க் கூத்தனார் கடுவன் மள்ளனார்
திணை: நெய்தல் (கடற்கரை நிலம்)
✒️ பாடல் வரிகள் (பகுதி):
வென்வேற் கவுரியர் தொல்முது கோடி
முழங்குஇரும் பௌவம் இரங்கும் முன்துறை
வெல்போர் இராமன் அருமறைக்(கு) அவித்த
பல்வீழ் ஆலம் போல
ஒலிஅவிந் தன்(று)இவ் அழுங்கல் ஊரே.
(அகநானூறு – 70:5–17)
பொருள் விளக்கம்:
தலைவி தனது காதலைப் பற்றிய ஊரார் பேச்சைக் குறை கூறும்போது, புலவர் இதைப் பயன்படுத்துகிறார்:
“வெற்றியாளர் இராமன் இலங்கைப் போரைச் செய்யத் திட்டமிடும் போது,
அவர் ஆலமரத்தின் கீழ் அமர்ந்து யோசித்தார்.
அப்போது பறவைகளும் கூடச் சத்தம் இன்றி அமைதியாயிருந்தன.
அதுபோல், இப்போது நம் ஊரும் அமைதியாயிருக்கிறது.”
இலக்கியச் சான்று:
- “வெல்போர் இராமன்” – போரில் வெற்றி பெறும் இராமன்.
- “அவித்த பல்வீழ் ஆலம்” – யோசனை செய்த ஆலமரம் (இது இராமன் இலங்கைப் போருக்குத் திட்டமிட்ட ஆலமரம்).
- “முன்துறை பௌவம்” – கடற்கரைப் பகுதியில் அமைந்த இடம், இலங்கைக்குச் செல்லும் முன்துறை எனலாம்.
இது இராமாயணத்தின் இலங்கைப் படை தயாரிப்பு நிகழ்வை குறிக்கும்.
இலக்கியப் பொருள்:
இங்கு இராமன் ஒரு நீதிபதி, ஆலோசகர், வீரர் எனக் காணப்படுகிறார்.
சீதைத் திருட்டின் பின்னர் நிகழ்ந்த இலங்கைப் படைத் தயாரிப்பு அவனது திடமான முடிவு, நிதானம், தியாகம் ஆகியவற்றின் அடையாளமாக சித்தரிக்கப்படுகிறது.
5️⃣ சங்க இலக்கியங்களில் இராமாயணத்தின் தத்துவ அடிப்படை
- இராமன் = தர்மத்தின் வடிவம் (அறம்)
– “கடுந்தெறல் இராமன்” என்பதில் கடுமையான வீரமும், நெறிமுறையுடனான செயலும் வெளிப்படுகிறது. - சீதை = தியாகத்தின் வடிவம் (பாசம்)
– சங்கப் புலவர்கள் சீதையை ஒரு மனித பெண் போலவே சித்தரிக்கிறார்கள். - ராவணன் = அகந்தையின் வடிவம் (தீமை)
– “வலித்தகை அரக்கன்” என்ற வரி அவனது பேராசையும் அகந்தையும் குறிப்பிடுகிறது. - வானரர்கள் = நம்பிக்கை மற்றும் துணை (சமூகம்)
– அவர்களது குழப்பம் மனிதர்களின் இயல்பை நகைச்சுவையாக வெளிப்படுத்துகிறது.
6️⃣ பண்பாட்டு விளக்கம்
- சங்கக் காலத்துக்குள் வடமொழி இதிகாசங்கள் தென்னிந்தியாவில் பரவியிருந்தன.
- இராமாயணத்தின் கதை கலை, இசை, நாடகம், நடனம் ஆகிய வழிகளில் பரவியிருக்கும்.
- “இலங்கை”, “ஆலம்”, “ஊர்” போன்ற சொற்கள் அந்தப் பரவலின் புவியியல் சான்றுகள் ஆகும்.
7️⃣ முடிவுரை
சங்க இலக்கியங்கள் இராமாயணக் கதையை ஒரு தெய்வீக இதிகாசம் என்றபடி அல்லாமல்,
மனித வாழ்க்கையின் அறம், நெறி, உணர்ச்சி, உறவு ஆகியவற்றை எடுத்துரைக்கும் உலக இலக்கியச் சான்று எனக் கருதுகின்றன.
இராமன் — நெறிமுறை (அறம்)
சீதை — தியாகம் (அன்பு)
ராவணன் — அகந்தை (தீமை)
என ஒவ்வொருவரும் மனித இயல்பின் பரிமாணங்களாக சித்தரிக்கப்படுகின்றனர்.
📚 சுருக்கமாகச் சொல்லப் போனால்:
| கூறு | சான்று | நூல் | பொருள் |
|---|---|---|---|
| சீதை – ராவணன் – இராமன் | “கடுந்தெறல் இராமன்…” | புறநானூறு 378 | சீதை கடத்தல், வானரர்கள் |
| இராமன் – ஆலமரம் | “வெல்போர் இராமன்…” | அகநானூறு 70 | இலங்கைப் போர் ஆலோசனை |
| இராமன் – வீரத்தின் சின்னம் | பல சங்கச் சான்றுகள் | — | நெறிமுறை, அறம், வீரியம் |
