வெருகலில் தம்பியே நீ வாழ்ந்தாலும்திருக்கோணேசர் அப்பனாய் நீ நிறைந்தாலும்புண்ணைச் சோலையில் அம்மையாய் தோன்றிவெருகல் முகத்துவாரத்தில்நீயே வந்து அமர்ந்திருக்கிராய்என் உயிரில் ஒளி விட்டிருக்கிராய்… வெருகலில் தம்பியே நீ வாழ்ந்தாலும்திருக்கோணேசர் அப்பனாய் நீ நிறைந்தாலும்புண்ணைச் சோலையில் அம்மையாய் தோன்றிவெருகல் முகத்துவாரத்தில்நீயே வந்து அமர்ந்திருக்கிராய்என் உயிரில் ஒளி விட்டிருக்கிராய்… காற்றின் மொழியென கீதம் பாடிகாணாத வழியில் என்னை நடத்திதீயிடும் இருளை நீயெடுத்து தள்ளிதேவமாய் வந்தாய் என் நெஞ்சில் ஒளித்தென் நீ வந்த தருணம் பூமி மாறிவிட்டதுஎன் வாழ்வின் வரிகள் புதிய பாட்டு கண்டதுமலராய் மலர்ந்தது உள்ளம் புகுந்ததுமருகின் மெளனமும் மெல்லிசை ஆனது… வெருகலில்...