வாமன அவதாரம் — திருமாலின் ஐந்தாவது அவதாரம்
திருமாலின் பத்து அவதாரங்களில் ஐந்தாவது அவதாரம் வாமன அவதாரம் ஆகும்.
இது அறம் மீட்ட அவதாரம், அகந்தை அடக்கும் தெய்வீக பாடம், மற்றும் தர்மத்தின் மீள்வாழ்வு ஆகியவற்றை எடுத்துக்காட்டுகிறது.
புராணப் பின்னணி
மகாபலி (பாலி) என்ற அசுர மன்னன், மாபெரும் பக்தியும் தானமும் கொண்டவர்.
அவன் விரோசணன் என்பவரின் மகனும், பிரஹஸ்பதியின் சகோதரரான சுக்ராச்சாரியரின் சீடரும் ஆவான்.
அவன் தர்மத்தோடும் ஒழுக்கத்தோடும் ஆட்சி செய்தான்; ஆனால் ஒரே குறை — அவன் “நானே உலக அரசன்” என்ற அகந்தை.
பாலியின் பக்தி காரணமாக, அவன் அதிகாரம் மூன்று உலகங்களுக்கும் பரவியது.
இதனால் தேவர்கள் தங்கள் ஸ்வர்க்கத்தை இழந்தனர்.
அவர்கள் திருமாலிடம் விண்ணப்பித்தனர்:
“பெருமாளே, பாலி நீதிமான் என்றாலும், அவனது அகந்தை காரணமாக உலக சமநிலை குலைந்துள்ளது. அதைச் சீர்செய்யவும்.”
திருமாலின் தீர்மானம்
திருமால் அப்போது அதிருஷ்யமான கருணை வடிவம் எடுத்து, “அவன் நல்வழிக்கே திரும்பட்டும்” என முடிவு செய்தார்.
அவர் அதிதி தேவி என்ற மனைவியின் கருவில் வாமனன் எனும் குள்ளமான பிராமணக் குட்டி வடிவில் பிறந்தார்.
வாமனனின் தோற்றம்
பிறந்தவுடன் வாமனன் ஜபம் செய்தார், வேதம் கூறினார், தபஸ் ஆற்றினார்.
அவரது சிறிய உருவம் ஆனாலும், தெய்வீக ஒளி பிரபஞ்சத்தையே நிரப்பியது.
ஒரு நாள், மகாபலி மிகப்பெரிய யாகம் நடத்தி, யாரும் தடை செய்யாத தானம் அளித்துக்கொண்டிருந்தான்.
அந்த நேரத்தில், வாமனன் கையில் கமண்டலம் மற்றும் தர்பை எடுத்துக் கொண்டு அவன் முன் வந்தார்.
மூன்று அடிகள் நிலம்
வாமனனை பார்த்தவுடன், பாலி வணங்கி கேட்டான்:
“பிராமணனே, உனக்கு வேண்டியது என்ன?”
வாமனன் அமைதியாகப் புன்னகைத்து கூறினார்:
“எனக்கு மூன்று அடிகள் நிலம் வேண்டும்.”
அதை கேட்ட பாலி சிரித்தான்:
“மூன்று அடிகள் மட்டுமா? எனது பேரரசைச் சொல்கிறேன் என்றால் கூட தருகிறேன்.”
ஆனால் சுக்ராச்சாரியர் எச்சரித்தார்:
“இவன் சாதாரண பிராமணன் அல்ல, திருமால் தான். அவனது வேண்டுகோள் சின்னதாகத் தோன்றும், ஆனால் பொருள் பெரியது.”
பாலி தன் வாக்கில் நிலைத்து, “தருகிறேன்” என்று உறுதிசெய்தான்.
🌏 வாமனனின் விசால வடிவம்
அந்தக் கணத்தில், வாமனன் விராட் ரூபம் எடுத்தார்.
அவரது முதல் அடியால் பூமியை அளந்தார்,
இரண்டாவது அடியால் ஆகாயம் அளந்தார்.
மூன்றாவது அடிக்கான இடம் இல்லை.
திருமால் கேட்டார்:
“மூன்றாவது அடியை எங்கு வைப்பேன்?”
பாலி தலையணைத்து கூறினான்:
“என் தலையில் வையுங்கள், பெருமாளே.”
அவ்வாறு கூறி, தன்னையும் தன் பெருமையையும் திருமாலின் பாதத்தில் அர்ப்பணித்தான்.
திருமால் அவனை பாதத்தால் ஆசீர்வதித்து, மகாபலிக்கு முக்தி அளித்தார்.
🌺 ஆன்மீகப் பொருள்
- அகந்தையின் முடிவு — வாமனன், “சின்னவனாக இருந்தாலும் சத்தியத்தின் சின்னம்” என்பதைக் காட்டுகிறார்.
- அறத்தின் மீட்பு — உலக சமநிலையை மீட்டார், தெய்வங்களுக்குத் தங்கள் இடம் வழங்கினார்.
- பாலியின் பக்தி — இறுதியில் அகந்தையை விட்டுவிட்டு, பக்தியால் முக்தி பெற்றான்.
- திருமாலின் கருணை — தண்டிக்கவில்லை, திருத்தி மோட்சம் அளித்தார்.
🕉️ தத்துவ நோக்கம்
- தெய்வம் ஒருபோதும் “அழிக்க” அல்ல, “அறம் நிலைநிறுத்த” அவதரிக்கிறார்.
- உண்மையான தானம் என்பது பொருளால் அல்ல, அகந்தையை விட்டுக் கொடுப்பதால்தான்.
- வாமனன் — மனிதனுக்குள் இருக்கும் தாழ்மை, அறிவு, மற்றும் சத்தியத்தின் ஒளி.
✨ முடிவுரை
“அகந்தை எவ்வளவு பெரியதாக இருந்தாலும், தாழ்மை ஒரே அடியில் அதை அடக்கிவிடும்.”
— வாமன அவதாரத்தின் நித்யப் பாடம்.
