அத்தியாயம் 5 – 1947க்கு பின் : காந்தி படுகொலை மற்றும் தடைச் சட்டம்
1. முன்னுரை
1947 ஆகஸ்ட் 15 — இந்தியா சுதந்திரமானது.
ஆனால் அந்த சுதந்திரம் மகிழ்ச்சியுடன் கூடவே பிரிவினையின் வலி, அரசியல் கலக்கம், மத கலவரம், படுகொலைகள், புலம்பெயர்வுகள் என பல துயரங்களையும் கொண்டுவந்தது.
இந்த கடுமையான சூழலில், தேசம் அரசியல் மற்றும் சமூக ரீதியாக சிதறி இருந்தது.
அந்த காலத்தில் RSS — “இந்த தேசத்தை ஒரே கலாச்சார அடிப்படையில் இணைக்க வேண்டியது அவசியம்” என்று கருதியது.
ஆனால் 1948 ஜனவரி 30 அன்று நடந்த மகாத்மா காந்தி படுகொலை — இந்திய வரலாற்றில் மிகப்பெரும் அதிர்ச்சியாக மாறியது;
அது RSS வரலாற்றில் மிகக் கடுமையான பரிசோதனைக்காலமாக அமைந்தது.
2. காந்தி படுகொலை: நிகழ்வின் பின்னணி
மகாத்மா காந்தி, 1947-ல் மத ஒற்றுமைக்காக போராடிக் கொண்டிருந்தார்.
பிரிவினை காரணமாக வட இந்தியாவில் கடுமையான கலவரங்கள் நடந்தன.
அவர் தினமும் பிரார்த்தனை கூட்டங்களில் மக்களிடம் சமாதானம் வேண்டினார்.
அந்த காலத்தில் சில வலதுசாரி தேசியவாதிகள், காந்தியின் கொள்கைகள் முஸ்லிம்களுக்கு ஆதரவாக இருப்பதாக குற்றம் சாட்டினர்.
அவர்களில் ஒருவர் — நாதுராம் கோட்சே, முன்னாள் RSS உறுப்பினராக இருந்தவர்.
1948 ஜனவரி 30 அன்று, டெல்லி பீர்லா மாளிகை வளாகத்தில், கோட்சே காந்தியை சுட்டுக் கொன்றார்.
இந்தச் சம்பவம் இந்திய அரசையும் மக்களையும் அதிர்ச்சியடையச் செய்தது.
3. RSS மீது எழுந்த குற்றச்சாட்டுகள்
படுகொலைக்குப் பிறகு, RSS மீது உடனடியாக சந்தேகம் எழுந்தது.
காரணம் — கோட்சே முன்னாள் RSS உறுப்பினர் என்பதும், சில வலதுசாரி பத்திரிகைகள் காந்தியை விமர்சித்திருந்ததும்.
நெஹ்ரு அரசு உடனடியாக நடவடிக்கை எடுத்தது:
- 1948 பிப்ரவரி 4 அன்று, RSS மீது தடை விதிக்கப்பட்டது.
- அதன் தலைவர்கள் கைது செய்யப்பட்டனர்.
- சுமார் 20,000க்கும் மேற்பட்ட RSS உறுப்பினர்கள் சிறையில் அடைக்கப்பட்டனர்.
அரசு அறிவிப்பு கூறியது:
“RSS தேசிய ஒற்றுமைக்கு ஆபத்தானது, மத வெறுப்பை தூண்டுகிறது.”
ஆனால் RSS மறுத்தது:
“நாங்கள் காந்தி படுகொலைக்கோ, வன்முறைக்கோ எந்த தொடர்பும் இல்லை.
நாங்கள் தேச சேவைக்காக மட்டுமே செயல்படுகிறோம்.”
4. விசாரணை மற்றும் உண்மை வெளிச்சம்
RSS மீது சுமத்தப்பட்ட குற்றச்சாட்டுகள் சட்ட ரீதியாக உறுதிப்படுத்தப்படவில்லை.
விசாரணையில் RSS உடன் நேரடி தொடர்பு இல்லை என்பதைக் காட்டும் பல ஆதாரங்கள் வெளிவந்தன.
ஜஸ்டிஸ் கபூர் ஆணையம் (Kapoor Commission) 1966-ல் தெரிவித்தது:
“RSS ஒரு அமைப்பாக காந்தி படுகொலைக்கு பொறுப்பல்ல.
கோட்சே தனிப்பட்ட நபராகச் செயல்பட்டார்.”
அதற்கு முன்னர் 1949-இல், பல விசாரணைகளின் பின்னர் அரசு தடை நீக்கியது.
5. சர்தார் வல்லபாய் பட்டேல் மற்றும் RSS மீளுருவாக்கம்
RSS தடை நீக்கப்பட்டதற்குப் பின்னால் முக்கிய பங்காற்றியவர் — சர்தார் வல்லபாய் பட்டேல்.
அவர் RSS தலைவரான குரு கோல்வால்கருடன் (Guru Golwalkar) நேரடியாக பேச்சுவார்த்தை நடத்தினார்.
அவர் கூறினார்:
“RSS தன்னுடைய சட்டபூர்வ நிலையை உறுதிப்படுத்தி, அரசியல் செயல்பாடுகளிலிருந்து விலகி சமூகப் பணியில் ஈடுபட்டால், தடை நீக்கப்படும்.”
RSS இதை ஏற்றுக்கொண்டது.
அதன்பின் 1949 ஜூலை மாதத்தில் RSS தடை நீக்கப்பட்டது.
அதற்கான நிபந்தனைகள்:
- RSS அரசியல் கட்சியாக செயல்படக்கூடாது.
- அதன் விதிமுறைகள் மற்றும் நோக்கம் அரசியலற்றதாக இருக்க வேண்டும்.
- சட்டபூர்வமான வடிவில் பதிவு செய்ய வேண்டும்.
இந்த ஒப்பந்தத்தின் அடிப்படையில் RSS மீண்டும் தனது பணியைத் தொடங்கியது.
6. குரு கோல்வால்கரின் வழிகாட்டல்
ஹெட்ஜேவரர் மரணத்தின் (1940) பின்னர், மாதவ் சாதாஷிவ் கோல்வால்கர் (Guruji) RSS-ஐ வழிநடத்தினார்.
தடைச் சூழலில் அவர் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார், ஆனால் வெளியே வந்த பின் RSS-ஐ மறுபடியும் ஒருங்கிணைத்தார்.
அவர் RSS உறுப்பினர்களிடம் கூறினார்:
“இந்த தடை நமக்கான சவால் அல்ல, ஆசீர்வாதம்.
இது நமது உண்மையான நோக்கத்தை விளக்கும் வாய்ப்பு.”
அவர் “ஒவ்வொரு குடும்பத்திலும் ஒழுக்கம், ஒற்றுமை, தேசநேசம் ஊட்ட வேண்டும்” என்றார்.
அவரின் வழிகாட்டலில் RSS மீண்டும் உறுதியுடன் வளரத் தொடங்கியது.
7. சமூக சேவை வழியாக நம்பிக்கையை மீட்டல்
RSS மீண்டும் மக்களின் நம்பிக்கையைப் பெற சமூக சேவையை முக்கியமாகக் கொண்டது.
1948–1952 காலத்தில் RSS சார்பில்:
- அகதிகள் (Refugees) மீட்பு முகாம்கள்,
- மத கலவரங்களின் போது சமாதானப் பணிகள்,
- பஞ்சம், வெள்ளப் பாதிப்பு நேரங்களில் தன்னார்வ சேவை,
- கல்வி மற்றும் கிராம மேம்பாட்டு பணிகள் — அனைத்தும் நடைபெற்றன.
இதன் மூலம் RSS தன்னை “வன்முறை அமைப்பு” அல்ல,
“சேவை அமைப்பு” என்று மீண்டும் நிரூபித்தது.
8. அரசியல் தளத்தில் மாற்றம் – ஜனசங்கத்தின் உருவாக்கம்
RSS தானாக அரசியல் அமைப்பாக இருக்கவில்லை,
ஆனால் அதன் உறுப்பினர்கள் அரசியலில் தேசபக்தி சிந்தனையை பிரதிநிதித்துவப்படுத்த வேண்டுமென எண்ணினர்.
அதன் விளைவாக, 1951-ல் ஷ்யாமா பிரசாத் முகர்ஜி தலைமையில் பாரதீய ஜனசங்கம் (Bharatiya Jana Sangh) உருவானது.
RSS இன் அமைப்பாற்றல், ஒழுக்கம், தன்னார்வத் தொண்டர்கள் ஆகியோர் ஜனசங்கத்திற்கு ஆதரவாக இருந்தனர்.
இது RSS-இன் சமூக அடித்தளத்தை அரசியல் தளத்தில் பிரதிபலிக்கச் செய்தது.
9. தடைச் சட்டம் – பாடமாக மாறியது
1948 தடை RSS-இன் வளர்ச்சிக்கு தடை அல்ல;
அது ஒரு திருப்புமுனை ஆக மாறியது.
அந்த அனுபவம் RSS-ஐ சட்டபூர்வ, ஒழுங்குமுறையுடன் செயல்படும் அமைப்பாக மாற்றியது.
அது “நமது இலக்கு அரசியல் அதிகாரம் அல்ல, தேசிய எழுச்சி” என்று வலியுறுத்தியது.
இந்த தடை அனுபவம் RSS-இன் எதிர்கால வளர்ச்சிக்குப் பெரும் பாடமாக அமைந்தது:
- வெளிப்படையான கட்டமைப்பு,
- பொது மக்கள் உறவு,
- கல்வி மற்றும் சேவை சார்ந்த பரந்த பணி — அனைத்தும் இக்காலத்திலிருந்து தொடங்கின.
10. RSS மற்றும் காந்தி சிந்தனை – மறுமதிப்பு
காந்தி RSS-ஐ விமர்சித்தும் பாராட்டியும் இருந்தார்.
அவர் இறப்பதற்கு சில மாதங்களுக்கு முன்பு கூறியிருந்தார்:
“RSS இளைஞர்கள் ஒழுக்கம், சேவை, நாட்டுப்பற்று ஆகியவற்றில் சிறந்தவர்கள்.
ஆனால் அவர்கள் மனதை அனைத்து சமூகங்களுக்கும் திறந்து வைக்க வேண்டும்.”
RSS பின்னர் தன் பணியில் இதையே பிரதிபலிக்க முயன்றது:
அது சமூக ஒற்றுமை என்ற இலக்கை பரந்த வகையில் ஏற்றுக் கொண்டது.
அவ்வாறு RSS தன்னை ஒரு “மறுவாழ்வு இயக்கமாக” மாற்றிக் கொண்டது.
11. தடை நீக்கத்திற்குப் பின் வளர்ச்சி
1950களில் RSS விரைவாக வளரத் தொடங்கியது:
- நாடு முழுவதும் ஶாகாக்கள் (Shakhas) எண்ணிக்கை பெருகியது,
- கல்வி, மாணவர், தொழிலாளர், பெண்கள் பிரிவுகளில் பல அமைப்புகள் தோன்றின (Vidya Bharati, ABVP, BMS, Seva Bharati போன்றவை).
இந்த அமைப்புகள் அனைத்தும் சமூக சேவையைக் களமாகக் கொண்டன.
இது RSS-இன் நம்பிக்கையை மீண்டும் வலுப்படுத்தியது.
12. முடிவுரை
1948 காந்தி படுகொலை RSS வரலாற்றில் மிகப்பெரிய சவாலாக இருந்தது.
அதனால் RSS மீது சந்தேகங்கள் எழுந்தாலும்,
அது உண்மையில் தேசசேவையின் பாதையில் இருந்து விலகவில்லை.
தடைச் சட்டம் RSS-ஐ சட்டபூர்வ, ஒழுக்கமிக்க, சேவை சார்ந்த இயக்கமாக மாற்றியது.
அது தன்னை அரசியல் அல்ல, சமூக மறுமலர்ச்சி இயக்கமாக நிலைநிறுத்தியது.
இந்த அனுபவம் RSS-ஐப் பரிணாம வளர்ச்சியின் அடுத்த கட்டத்துக்குத் தள்ளியது —
அதாவது, “தேசிய மறுமலர்ச்சி, கல்வி, சேவை” என்ற மூன்று தளங்களின் வழியில் இந்திய சமூகத்தை ஒருங்கிணைத்தது.
அடுத்ததாக நாம் தொடரக்கூடியது:
🌾 அத்தியாயம் 6 – சுதந்திரத்திற்குப் பிந்தைய காலகட்டத்தில் RSS-இன் சமூக மற்றும் சேவை பணிகள்
(1950–1975 காலம் வரை)
