அத்தியாயம் 7 அவசரநிலை (1975–77) மற்றும் RSS – ஜனநாயக போராட்டத்தில் அதன் பங்கு
1. அவசரநிலை அறிவிப்பு – ஒரு ஜனநாயகத்தின் சோதனை நேரம்
1975ஆம் ஆண்டு ஜூன் 25ம் தேதி இந்திய வரலாற்றில் ஒரு மறக்க முடியாத நாள்.
அன்றைய இரவு பிரதமர் இந்திரா காந்தி, ஜனாதிபதி பகருதீன் அலி அகமத் அவர்களிடம் பரிந்துரை செய்து, இந்தியாவில் “அவசரநிலை” (Emergency) அறிவித்தார்.
அது இந்திய அரசியலமைப்பின் Article 352ன் கீழ் “உள் கலவரம் மற்றும் தேசிய பாதுகாப்பு” என்ற காரணத்தால் அறிவிக்கப்பட்டது.
அதன் விளைவாக—
- பத்திரிகைகள் மீது தணிக்கை,
- அரசியல் எதிர்ப்புகள் தடை,
- ஆயிரக்கணக்கான தலைவர்கள் சிறையில் அடைப்பு,
- நீதிமன்ற சுதந்திரம் குறைவு,
- மக்கள் அடிப்படை உரிமைகள் முடக்கம்—
என இந்திய ஜனநாயகம் தற்காலிகமாக மூச்சுத் திணறியது.
இது இந்திய ஜனநாயக வரலாற்றின் மிகக் கடுமையான கட்டமாகும்.
அந்த சூழலில், ராஷ்ட்ரீய ஸ்வயம்சேவக் சங்கம் (RSS) ஒரு முக்கியமான, ஆனால் அரசால் அடக்கப்பட்ட சக்தியாக உருவெடுத்தது.
2. அவசரநிலை எதிர்ப்பு: RSS மீது தடை
அவசரநிலை அறிவிக்கப்பட்ட சில மணி நேரங்களுக்குள், அரசாங்கம் RSS மீது தடை விதித்தது.
அதற்கான முக்கிய காரணங்கள்:
- RSS, ஜனசங்க் (Bharatiya Jana Sangh) மற்றும் எதிர்க்கட்சிகளுடன் நெருக்கம்,
- அரசாங்க எதிர்ப்பு பிரச்சாரம்,
- தேசிய ஒற்றுமையை பாதிக்க முயற்சி செய்கிறது என்ற குற்றச்சாட்டு.
ஆனால், RSS தலைமையகம் நாக்பூரில் இருந்த மாதவராவ் முலே, பாலாசாஹேப் தேவரஸ் (அப்போது சர்சங்கச்சாலாக்) உள்ளிட்ட தலைவர்கள் சிறையில் அடைக்கப்பட்டனர்.
RSS-இன் ஆயிரக்கணக்கான செயற்பாட்டாளர்கள் “ஜனநாயக பாதுகாப்புக்காக” (Defence of Democracy) நடத்திய இயக்கங்களில் ஈடுபட்டனர்.
3. அடக்குமுறைக்கு மத்தியில் மறைமுகப் பணி
அவசரநிலை காலத்தில் RSS திறந்தவெளியில் செயல்பட முடியாது.
அது காரணமாக, பல்வேறு வழிகளில் மறைமுக எதிர்ப்பு வலையமைப்பு உருவானது.
RSS கட்சிசார்பில்லாத சமூக அமைப்பாக இருந்தபோதும், அதன் தன்னார்விகள் —
- ஜனசங்க்,
- பாரத மஜ்தூர் சங்க்,
- அகில பாரத வித்யார்த்தி பரிஷத் (ABVP) போன்ற அமைப்புகள் வழியாக செயற்பட்டனர்.
இவர்கள் பத்திரிகை தணிக்கையை மீறி சமிச்டி பத்திரிகைகள் (underground newspapers) வெளியிட்டனர்.
உதாரணமாக:
🗞️ “த ஜனதா”, “ஹிமாயத்”, “வசந்த” போன்ற பத்திரிகைகள் அவசரநிலையின் உண்மைகளை மக்கள் மத்தியில் பரப்பின.
RSS-இன் கீழ் இயங்கிய இளம் செயற்பாட்டாளர்கள் தங்கள் உயிரை ஆபத்தில் இட்டும் ஜனநாயகத்தின் மீட்பிற்காக போராடினர்.
4. ஜெயப்பிரகாஷ் நாராயண் இயக்கம் (JP Movement) – RSS பங்கு
அவசரநிலைக்கு முன்னர் (1974–75) ஜெயப்பிரகாஷ் நாராயண் (JP) தலைமையில் மாணவர்கள், தொழிலாளர்கள், விவசாயிகள் இணைந்து “மொத்த மாற்றத்திற்கான இயக்கம்” (Total Revolution) தொடங்கப்பட்டது.
இந்த இயக்கம் காங்கிரஸ் அரசுக்கு எதிரான மிகப் பெரிய மக்கள் எழுச்சியாக இருந்தது.
JP-யின் கோரிக்கை — அழுக்காறு ஒழிப்பு, ஜனநாயக மீட்பு, அரசியல் நேர்மை.
RSS அந்த இயக்கத்தில் முக்கிய பங்காற்றியது:
- தன்னார்விகள் ஒழுங்கு மற்றும் பாதுகாப்பை ஏற்பாடு செய்தனர்.
- JP-யின் பொதுக்கூட்டங்களுக்கு ஒழுங்குபடுத்தும் பணியில் இருந்தனர்.
- பல RSS தலைவர்கள் JP-யை “நாட்டின் நெறிமுறையின் குரல்” என மதித்தனர்.
அதனால், 1975ல் அவசரநிலை அறிவிக்கப்பட்டபோது, அரசு RSS-ஐ JP இயக்கத்தின் மூளை என்று கருதி அடக்கியது.
5. சிறையில் இருந்த தலைவர்கள் மற்றும் தியாகங்கள்
அவசரநிலை காலத்தில் RSS உடன் தொடர்புடைய ஆயிரக்கணக்கானவர்கள் சிறையில் அடைக்கப்பட்டனர்.
- பாலாசாஹேப் தேவரஸ்,
- லாலகிருஷ்ண அட்வானி,
- அடல் பிஹாரி வாஜ்பாய்,
- நானாஜி தேஷ்முக்,
- ஜார்ஜ் பெர்னாண்டஸ்,
- சுந்தர்சிங் பண்டாரே போன்ற பலரும் சிறையிலிருந்து “ஜனநாயகத்தை மீட்போம்” என்ற போராட்டத்தை வழிநடத்தினர்.
பல RSS பிரிவுகள் நிலத்தடியில் இயங்கி, சிறையில் உள்ள குடும்பங்களுக்கு உதவி செய்தன.
இந்த தன்னார்வ பணி, மக்கள் மத்தியில் RSS-ஐ “ஜனநாயகத்தை காப்பாற்றிய சக்தி” எனப் பார்க்க வைத்தது.
6. ஜனதா கட்சி உருவாக்கம் (1977) – RSS பங்களிப்பு
1977 ஆம் ஆண்டு அவசரநிலை நீக்கப்பட்டதும், பொதுத் தேர்தல் அறிவிக்கப்பட்டது.
RSS உட்பட அனைத்து எதிர்க்கட்சிகளும் ஜனதா கட்சி என்ற ஒரே மேடையில் இணைந்தன.
இந்த கூட்டணியின் முக்கிய தளமாக இருந்தது — “ஜனநாயகத்தை மீட்டெடுக்க வேண்டும்”.
RSS-ஐ ஆதரவாகக் கொண்ட பாரதீய ஜனசங்க், JP, சமூகவாதிகள், காங்கிரஸ் (O), மற்றும் பிற கட்சிகள் இணைந்து வரலாற்று வெற்றியைப் பெற்றன.
1977 தேர்தலில் இந்திரா காங்கிரஸ் தோல்வி அடைந்தது.
இது RSS வரலாற்றில் மிகப் பெரிய திருப்பம்.
RSS இதன் மூலம் “அரசியலில் நேரடியாக பங்கேற்கவில்லை” என்றாலும், அதன் சிந்தனை மற்றும் செயற்பாட்டாளர்கள் ஜனநாயகத்தை மீட்டெடுக்க முக்கிய பங்கு வகித்தனர்.
7. அவசரநிலை பிந்தைய மதிப்பீடு – விமர்சனமும் பாராட்டும்
அவசரநிலை முடிந்த பின் பல ஆய்வாளர்கள் RSS-இன் பங்கை இரண்டு கோணங்களில் மதிப்பிட்டனர்:
🔹 விமர்சன கோணம்
- சிலர் கூறினர், RSS தன் அடிப்படை சிந்தனையை விட அரசியல் ஆதிக்கத்திற்காக செயல்பட்டது.
- சில இடங்களில், அது ஜனநாயகத்தை காப்பாற்றும் பெயரில் காங்கிரசு எதிர்ப்பு அரசியல் முயற்சிகளில் ஈடுபட்டது.
🔹 பாராட்டு கோணம்
- மற்றவர்கள் கூறினர், RSS-இன் ஒழுங்கு, ஒத்துழைப்பு, தன்னார்வச் சேவை இல்லாமல் JP இயக்கம் முழுமையாக வெற்றி அடைய முடியாது.
- ஜனநாயகத்தின் மீட்சிக்காக பல RSS சேவகர்கள் தங்கள் வாழ்க்கையையே அர்ப்பணித்தனர்.
இரண்டு கோணங்களும் உண்மையில் வரலாற்று ரீதியாக முக்கியமானவை.
ஆனால் ஒரு மறுக்க முடியாத உண்மை — RSS அவசரநிலை காலத்தில் அமைப்பாகவும், சிந்தனையாகவும், ஒழுங்காகவும் ஜனநாயகப் போராட்டத்தின் ஒரு முதுகெலும்பாக இருந்தது.
8. RSS மற்றும் ஜனநாயகத்தின் மீட்பு – ஒரு வரலாற்று அடையாளம்
1977 இல் ஜனதா கட்சி வெற்றி பெற்றபோது, பலர் அதனை “இரண்டாவது சுதந்திரம்” (Second Freedom) என்று கூறினர்.
முதலாவது சுதந்திரம் (1947) வெளிநாட்டு ஆட்சியிலிருந்து விடுதலை,
இரண்டாவது (1977) உள்நாட்டு அடக்குமுறையிலிருந்து விடுதலை.
இந்த இரண்டாவது விடுதலைப் போரில் RSS-இன் பங்கு குறிப்பிடத்தக்கது:
- ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட மக்கள் இயக்கம்,
- தகவல் பரிமாற்ற வலையமைப்பு,
- மதிப்புரிமைக்காக தியாகம் செய்த செயற்பாட்டாளர்கள்.
அது RSS-இன் பொதுவான நோக்கமான “தேசிய ஒற்றுமை, ஒழுக்கம், தன்னார்வ சேவை” என்பதைக் கண்ணியப்படுத்தியது.
9. முடிவுரை – ஜனநாயகத்தின் காவலராக RSS
அவசரநிலை (1975–77) காலம் RSS வரலாற்றில் ஒரு முக்கியமான சோதனை நேரம்.
அது அரசால் தடைசெய்யப்பட்ட போதிலும், அமைப்பு தன் அடிப்படை ஒழுக்கம், ஒத்துழைப்பு, நாட்டுப்பற்று ஆகியவற்றைக் கைவிடவில்லை.
பாலாசாஹேப் தேவரஸ் கூறியிருந்தார்:
“சங்கம் ஒரு அரசியல் கட்சி அல்ல. ஆனால் நாட்டின் சுதந்திரம், ஜனநாயகத்தின் காப்பு என்பதில் எப்போதும் பங்கேற்கும் ஒரு சமூக சக்தி.”
இந்த அத்தியாயம் காட்டுவது என்னவென்றால் —
RSS அரசியலின் புறம் நின்றாலும், அவசரநிலை போன்ற நேரங்களில் அது ஒரு ஜனநாயக காவலராக, மறைமுக வீரர்களின் வலையமைப்பாக இருந்தது.
அது இந்திய ஜனநாயகத்தின் மீட்சிக்கான அடையாளமாகும்.
அடுத்ததாக, “அத்தியாயம் 8 – நவீன இந்தியா மற்றும் ஆர்எஸ்எஸ் சிந்தனையின் தாக்கம்”
