பகுதி 12 : சாந்திபர்வம் (பீஷ்மரின் தர்ம உபதேசம்)
🌅 அறிமுகம்
குருக்ஷேத்திர யுத்தம் முடிந்தது.
மண்ணில் இன்னும் ரத்தத்தின் வாசம் இருந்தது;
வானில் இன்னும் குரல் மௌனம் நிலவியது.
ஆனால் அப்போது மாகாபாரதம் ஒரு புதிய திருப்பத்தை அடைகிறது.
அதர்மம் விழுந்த பின், தர்மம் எழுவது இதே பகுதியில் தான்.
இது “சாந்தி” என்ற பெயரை உடையாலும்,
அது யுத்தத்தின் பின் தோன்றும் அமைதியின் பாடமாகும்.
🪔 யுதிஷ்டிரனின் மனக்கசப்பு
பாண்டவர்கள் வென்றிருந்தாலும்,
அவர்களின் மனம் சோர்ந்திருந்தது.
யுதிஷ்டிரர், ஹஸ்தினாபுரத்தின் சிங்காசனத்தில் அமர்ந்து கொண்டபோது,
அவரது முகத்தில் சிரிப்பு இல்லை.
அவர் சொன்னார்:
“என் சகோதரர்கள் உயிருடன் இருக்கிறார்கள்,
ஆனால் என் மனம் மரித்திருக்கிறது.
நான் வென்றேன் என்று மக்கள் சொல்கிறார்கள்;
ஆனால் உண்மையில் நான் எல்லாவற்றையும் இழந்தேன்.”
அவர் கிருஷ்ணரை நோக்கி கேட்டார்:
“இது தான் தர்மமா, கேசவா?
யுத்தத்தில் தர்மம் வென்றதாக எவ்வாறு சொல்ல முடியும்?”
கிருஷ்ணர் மெதுவாகப் பேசினார்:
“யுத்தம் ஒரு நிழல், தர்மம் ஒரு ஒளி.
நிழலைப் பார்த்தால் துயரம்,
ஒளியைப் பார்த்தால் அறிவு.”
அவர் யுதிஷ்டிரரிடம் கூறினார்:
“பீஷ்மர் இன்னும் உயிருடன் இருக்கிறார்.
அவர் அம்பு படுக்கையில் காத்திருக்கிறார்.
சென்று அவரிடமிருந்து தர்மத்தை கற்று கொள்.”
🌞 பீஷ்மர் – அம்பு படுக்கையில்
பீஷ்மர் இன்னும் உயிருடன் இருந்தார்;
அவர் ஆயிரக்கணக்கான அம்புகளால் தரையில் ஊன்றி கிடந்தார்.
அவரது உடல் வலியில் இருந்தாலும்,
அவரது முகத்தில் தெய்வீக அமைதி இருந்தது.
பாண்டவர்கள் அவரிடம் வந்து வணங்கினர்.
கிருஷ்ணரும் அருகில் நின்றார்.
பீஷ்மர் மெதுவாக சொன்னார்:
“அஹோ! யுத்தம் முடிந்தது;
ஆனால் யாரும் அமைதியை அடையவில்லை.
அதனால்தான் இப்போது தர்மத்தின் பாடம் தேவை.”
📜 தர்மத்தின் உபதேசம் ஆரம்பம்
பீஷ்மர் கூறினார்:
“தர்மம் ஒரே வழி அல்ல;
அது சூழ்நிலைக்கேற்ப மாறும் ஆழமான கடல்.
அரசன் செய்யும் தர்மம்,
குடும்பம் நடத்தும் தர்மம்,
தனி மனிதன் செய்யும் தர்மம் –
இவை அனைத்தும் வேறு வழிகள், ஆனால் ஒரு இலக்கு – நீதி.”
அவர் தொடர்ந்து சொன்னார்:
“அரசனாக நீ மன்னிப்பு, தாராளம், பொறுமை –
இவற்றை தன் உயிராகக் காக்க வேண்டும்.
வாள் கொல்லும், ஆனால் மன்னிப்பு உயிர்பெறச் செய்யும்.”
👑 ராஜதர்மம் – அரசனின் கடமை
பீஷ்மர் கூறினார்:
“ஒரு மன்னனின் சக்தி அவன் வாளில் அல்ல,
அவன் நீதியில்.
நீதியற்ற மன்னன் தீயை விட பயங்கரம்.
ஏனெனில் தீ ஒரு இடத்தை எரிக்கும்,
ஆனால் அதர்மம் ஒரு தலைமுறையை எரிக்கும்.”
அவர் எடுத்துக்காட்டாக கூறினார்:
“ஒரு அரசன் தன் குடிமக்களின் வலியை உணரவில்லை என்றால்,
அவன் வாள் தன் மீது திரும்பும்.”
🌾 ஆநீதி மற்றும் கருணையின் சமநிலை
யுதிஷ்டிரர் கேட்டார்:
“தர்மம் கடினமா?
ஏனெனில் ஒரு சூழலில் நியாயம் ஒன்று போலத் தோன்றும்,
இன்னொரு சூழலில் அதே செயல் அதர்மமாக மாறும்.”
பீஷ்மர் புன்னகையுடன் சொன்னார்:
“ஆம், அதுவே வாழ்க்கையின் சோதனை.
தண்டனையும் கருணையும் சேர்த்து நடத்தினால் தான் உண்மையான தர்மம் தோன்றும்.”
அவர் எடுத்துக் கூறினார்:
“ஒரு மன்னன், பாவியைத் தண்டிக்காவிட்டால் அது அதர்மம்.
ஆனால் தண்டிக்கும்போது அவனை வெறுக்கக் கூடாது;
அவனை திருத்தும் எண்ணத்துடன் தண்டிக்க வேண்டும்.”
🕊️ மோக்ஷதர்மம் – ஆன்மாவின் உயர்வுப் பாதை
பீஷ்மர் யுத்தத்தின் தத்துவத்தை ஆன்மீகப் பொருளில் விளக்கினார்:
“மனிதன் உடல் அல்ல;
அவன் உயிரும் அல்ல;
அவன் அறிவு.
அறிவு என்பது பரம்பொருளின் ஒளி.”
அவர் சொன்னார்:
“யுத்தம் பாவம், ஆனால் அதில் ஒரு புனிதம் உள்ளது –
அது அகந்தையை அழிக்கும் தீ.
அகந்தை அழிந்தால் தான் மோக்ஷம் தோன்றும்.”
அவர் கிருஷ்ணரை நோக்கி சொன்னார்:
“நீயே பரம்பொருள்.
உன்னிடம் தான் தர்மம் தன் அர்த்தத்தை பெறுகிறது.”
கிருஷ்ணர் மௌனமாக இருந்தார்;
அவர் முகம் முழுவதும் ஒளி பிரகாசித்தது.
🌼 பீஷ்மரின் இறுதி தரிசனம்
சூரியன் உத்தராயணமாக மாறியபோது,
பீஷ்மர் தன் கடைசி மூச்சை எடுக்கத் தயார் ஆனார்.
அவர் சொன்னார்:
“நான் தர்மத்தைப் பற்றி கூறினேன்;
ஆனால் தர்மம் பேச முடியாத ஒன்றாகவே உள்ளது.
அது அனுபவிக்கப்படும் உண்மை.”
அவர் கிருஷ்ணருக்கு வணங்கினார்.
அவர் சொன்ன கடைசி வார்த்தைகள்:
“அறிவு – பரம்பொருள்.
நான் அதனுள் கலக்கிறேன்.”
அவர் கண்களை மூடி பரமபதத்தை அடைந்தார்.
வானத்தில் தெய்வங்கள் பூமியில் மலர்தூவினர்.
பாண்டவர்கள் மௌனமாக நின்றனர்.
யுதிஷ்டிரர் அழுதார்;
ஆனால் அந்தக் கண்ணீரில் துயரம் இல்லை — அறிவின் வெளிச்சம் இருந்தது.
🔔 தத்துவப் பொருள்
சாந்திபர்வம் மாகாபாரதத்தின் மிகப் பெரிய ஆன்மீகச் சிகரம்.
இது நமக்கு சொல்லும் பாடம்:
“யுத்தம் மனிதனின் வெளியை மாற்றும்;
ஆனால் தர்மம் மனிதனின் உள்ளத்தை மாற்றும்.”
பீஷ்மர் கூறிய உண்மை:
“நீதியும் கருணையும் சேர்ந்தால் தான் சாந்தி பிறக்கும்.”
அவர் உபதேசம் யுதிஷ்டிரருக்கு மட்டும் அல்ல —
மனித குலத்திற்கே.
🌺 ஆன்மீக சுருக்கம்
- தர்மம் = பொறுப்பு + பாசம் + அறிவு.
- அரசனின் கடமை = தன்மேல் ஆளுதல்.
- மோக்ஷம் = அகந்தை அழித்தல்.
- சாந்தி = உள்ளுணர்வின் சமநிலை.
🔱 முடிவு
பீஷ்மரின் மறைவுடன் மாகாபாரதத்தின் யுத்தம் உண்மையில் முடிந்தது.
யுத்தம் நமக்கு துயரத்தைத் தந்தது,
ஆனால் பீஷ்மரின் தர்மம் நமக்கு வழிகாட்டும் ஒளியாய் இருந்தது.
📖 அடுத்த பகுதி →
👉 பகுதி 13 : அனுசாசனபர்வம்
(பீஷ்மரின் இறுதி உபதேசங்கள் – தர்மத்தின் நுட்பங்கள், அஹிம்சையின் மகத்துவம், வாழ்க்கையின் நெறி)
