பகுதி – 6 : மஞ்சள் சங்கின் நாதம் முழங்கிய தருணம்
பரமாத்மாவின் மீன் வடிவம் — அண்டப் பிரபஞ்சத்தின் இருண்ட ஆழங்களிலும் ஒளியாக மிதந்தது. முந்தின பகுதிகளில் நீங்கள் பார்த்தது போல, ராஜா சத்யவர்த்தன் கரையைத் தாண்டி கடலின் முடிவற்ற பரப்பில் பயணம் செய்யும் அந்த காலகட்டத்தில், லயத்தைக் கிழித்து உணர்த்தும் ஒரு தெய்வீக மாற்றம் நடைபெறும் ஆரம்ப கட்டத்தில் இருந்தது.
இப்போது பகுதி–6 இல், பிரளயத்தின் சத்தமும், மீனின் மாய வடிவத்தின் பிரபஞ்ச அர்த்தமும் பெருகும் மணியை நாம் அடைகிறோம்.
1. பிரளயக் காற்று எழுந்த துவக்கம்
இரவு பெருகியது. நெடுந்தூரத்தில் வான் ஏறத்தாழ பிளந்தது போல மின்னல்கள் பாய்ந்தன.
கடலின் மேல் ஒரு அசாதாரண சுழல்காற்று எழுந்தது.
அலைகள் நிமிட நேரத்தில் பத்துகள், இருபதுகள் அடியாக உயர்ந்து விழுந்தன.
இது சாதாரண புயல் அல்ல.
இதுவே யுகம் முடியும் முன்னோட்டம்.
ராஜா சத்யவர்த்தன், மீனின் ஆலோசனையை நினைவுபடுத்தி உள்ளம் நடுங்கினாலும், விசுவாசம் பாறையைப்போல் நிலைத்தது.
“நாராயணன் என்னை விட்டுவிடார்; அவர் கைபிடித்து செலுத்துகிறார்” என்று எண்ணி தன் பிண்ணை இன்னும் உறுதியாகப் பிடித்தான்.
அந்த நேரம்…
மீன் வடிவத்திலிருந்த பரமாத்மாவின் கறுத்த சங்கு போன்ற உடலில் ஒளி மின்னியது.
அதன் கீச்சல், மீன் சத்தமல்ல — இது பிரளயத்தின் தொடக்கத்தை அறிவிக்கும் பிரபஞ்ச ஒலி.
அது கேட்கும் போது
- வான உலகர்கள் நடுங்கினர்
- திசைகள் ஒளிபுகா நிலையை எடுத்தன
- பூமி முதுகெலும்பை இழந்ததுபோல் நடுங்கியது
அந்த சத்தம்…
“ஓம் மூலநாதம்…” என பிரபஞ்சம் முழுவதும் உருண்டு வெளியானது.
2. தேவர்களின் விண்நகரம் வெடிக்கும் தருணம்
அந்த சத்தம் உயர்ந்து சென்றது.
அது தெய்வ நிலைகளைப் பிளந்து ஸ்வர்க லோகத்தை சென்றடைந்தது.
அங்கிருந்த இன்றுகள், வருணர்கள், வாசுகிகள் எல்லாம் தங்கள் ஆசனங்களில் இருந்து எழுந்தனர்.
“பிரளய காலம் வந்துவிட்டது…” என்று பிரம்மதேவர் தன் நெற்றியில் உள்ள மூன்றாவது கண் போன்ற அறிவினால் உணர்ந்தார்.
“வேதங்கள் எங்கிருக்கின்றன? அசுரர் ஹயக்ரீவன் எடுத்துச்சென்றான்; நாம் ஒன்றும் செய்ய முடியவில்லை…” என்று தேவர்கள் பதட்டமடைந்தனர்.
ஆனால் பிரம்மதேவரின் உள்ளம் ஓர் விநோத அமைதியால் நிரப்பப்பட்டது.
“நான் காண்கிறேன்… நான் உணர்கிறேன்… நாராயணன் ஏற்கனவே செயல்படுகிறார். அவர் மீன் வடிவம் எடுத்துள்ளார்” என்று கூறினார்.
தெய்வ சபையில் அதிர்ச்சி!
“பரமாத்மா… மீன் வடிவம்?”
ஆமாம்.
இது சாதாரண மீன் வடிவம் அல்ல.
இது மட்ச்யர் — முதல் அவதாரம்.
பிரளயத்தை வெல்லும் வடிவம்.
வேதங்களை காப்பாற்றும் சக்தி.
தேவர்கள் அனைத்தும் கைகளை இணைத்து, நாராயணரின் செய்கையை கண்டு தெய்வீக அச்சத்துடன் காத்திருந்தனர்.
3. சத்யவர்த்தனின் படகில் பிரபஞ்ச அமைப்பு
அலைகள் படகை பறக்கும் இலை போல தூக்கி வீசியன.
ஆனால் மீனின் வால் முனை படகை போலிக்காத அச்சாணி போல நிலைநிறுத்தியது.
மெல்ல மெல்ல…
ஒவ்வொரு யோக உலகங்களிலிருந்தும் — சத்தம், ஒளி, காற்று ஆகியவை படகுக்குள் செல்வதை ராஜா உணர ஆரம்பித்தார்.
எல்லா லோகங்களின் ஒளி நிழல்கள் ஒரு இடத்துக்கு சுருங்கிக் கொண்டிருந்தன.
அவர் அச்சத்துடன் கேட்டார்:
“நீங்கள் யார்? இது என்ன?”
அந்த நேரம், மீனின் வாயிலிருந்து மெதுவாக ஒரு குரல்:
“ஓ ராஜன்… இது உலகங்களின் மாற்றம் இயற்கையாக இணையும் தருணம். பிரளயத்திற்கு பின் புதிய படைப்பு வர வேண்டுமே… அதற்கான மேடை நான் உருவாக்குகிறேன்.”
ராஜன் வியந்தான்.
அவன் படகில் ப்ரக்ருதி மற்றும் பரமாத்மா இணைந்த மைய அச்சு உருவாகிக் கொண்டிருந்தது.
4. ஹயக்ரீவன் மறைவிடத்தை மீன் உணர்ந்த தருணம்
கடலின் அடியில், இருண்ட பகுதியொன்று இருந்தது.
அங்கு புத்திரனின் குட்டையாக புதிய குகை வடிவம் விரிந்தது.
அந்த குகையில்…
ஹயக்ரீவன் — அரக்க வடிவில், வேதங்கள் அனைத்தும் கைப்பற்றி, பிரளய நீரில் மூழ்கி நின்றான்.
அவன் முகம் மனிதனுடையது;
கழுத்திலிருந்து மேலே குதிரை வடிவம்.
ஒவ்வொரு மூச்சிலும் தீப்பொறிகள் பறந்தன.
அவன் சிரித்தான்:
“பிரளய காலம்! புதிய உலகம் உருவாகும் முன்னே பழைய அறிவை நசுக்குவது என் மகிழ்ச்சி! வேதங்கள் இப்போது யாருக்கும் கிடையாது!”
அவன் வேதங்களை சுழற்றி, தீக்குமிழ்கள் உருவாக்கினான்.
ஆனால் அவன் அறியாத ஒன்று இருந்தது—
மட்ச்ய அவதாரம் ஏற்கனவே அவனை நோக்கி வர ஆரம்பித்திருந்தது.
5. கடலின் அடியில் ஒளி அலை
மீன் வடிவ நாராயணன் திடீரென தன் உருவத்தைப் பெரிதாக்கினார்.
அவர் உடலில் பார்வதி, லட்சுமி, சரஸ்வதி சக்திகளின் ஒளித் தளிர்கள் ஒன்றுசேர்ந்துக் கம்பீர ஆற்றலை உருவாக்கின.
அவர் வால் அடிக்கும் ஒவ்வொரு தடவையும் அலைகள் பெரிய சங்க நாதம் போல எழுந்தன.
அந்த நாதம் அடியில் மறைந்திருந்த எல்லா அரக்கர்களையும் நடுங்கச் செய்தது.
ஹயக்ரீவன் தன் குதிரை முகத்தை உயர்த்து கோபத்துடன் பார்த்தான்.
“யார் இது? யாரால் இந்த இருளை உடைக்க முடியும்?”
அந்த நேரம் பிரளய நீரை வென்று ஒரு ஒளி நதி கீழிருந்து மேலே பாய்ந்தது.
மட்ச்யரின் கண்கள் இரண்டு சூரியர்கள் போல பிரகாசித்தன.
6. ராஜா சத்யவர்த்தனுக்கான உபதேசம்
போர் தொடங்குவதற்கு முன் — நாராயணன் தன் தெய்வீக கடமை ஒன்றை முடிக்க வேண்டும்.
அவர் ராஜாவை நோக்கி:
“ஓ சத்யவர்த்தா! பிரளயத்தின் வழியாக பயணம் செய்ய நீர் தகுதியானவன். புதிய மனித குலத்தின் ஆதாரமாக உன்னை நான் தேர்ந்தெடுத்திருக்கிறேன்.”
“ஆனால் ஒரு நியதி உண்டு —
வேதங்கள் திரும்ப வரும்வரை உலகம் பிறக்காது.”
அவர் தொடர்ந்து கூறினார்:
“நான் அரக்கரை வெல்லும் போது, நீ இந்த படகை பாதுகாத்து நிற்க வேண்டும்.
ஏனெனில் இது —
புதிய படைப்பின் விதை.”
ராஜா தலைவணங்கினான்.
அதிக அச்சம் இருந்தாலும்
அவனின் உள்ளத்தில் நாராயணரின் குரல் ஒரு நட்சத்திரம் போல ஒளிர்ந்தது.
7. ஹயக்ரீவன் – மட்ச்யர் மோதல் தொடங்குகிறது
கடலின் அடியில் இருந்து தீப்பொறிகள் பாய்ந்தன.
மட்டுமேனிக்கு எதிராக பெரும் கர்ஜனம்.
ஹயக்ரீவன் முழக்கினான்:
“நாராயணா!
என்னை ஏமாற்ற முடியாது!
வேதங்களை நான் எரித்துவிடுவேன்!”
மட்ச்யர் தன் வால் முனையால் கடல் நீரை தள்ளி, இருளை உடைத்து நேராக அவனை நோக்கி மிதந்தார்.
“அரக்கா…
வேதம் என்பது உலகின் மூச்சு.
அதை காப்பது என் தர்மம்.”
இருவரும் நேருக்கு நேர் மோதினர்.
நீருக்குள் மின்னல் தாக்குவது போல ஒளி வெடித்தது.
8. பிரளய அலைகள் எல்லை மீறும்
மேல் உலகில் ராஜா சத்யவர்த்தன், அந்த மோதலால் கடல் ஏறத்தாழ வானத்தை தொட்டது காண்கிறான்.
பெரும் அலைகள்
படகை தகர்க்கும் அளவுக்கு எழுந்தாலும்
மீனின் வால் படகை காப்பாற்றிக் கொண்டிருந்தது.
காற்றின் சத்தம் —
மலைகள் வீழ்வதைப் போன்றது.
திசைகள் எல்லாம் இருளில் மூழ்கின.
ஆனால் படகு மட்டும்
ஒரு தாமரைப்பூ போல மிதந்தது.
9. வேதங்களின் ஒளி காணப்பட்டது
கடலின் ஆழத்தில் மோதல் நடந்து கொண்டிருந்த போது, திடீரென நாராயணரின் கண்களில் ஒரு தெய்வீக ஒளி பளிச்சென்று ஒளிர்ந்தது.
அது நேராக ஹயக்ரீவனின் காலடியில் உள்ள கறுப்பு குகையில் பாய்ந்தது.
அங்கு —
வேத நூல்கள் தங்க ஒளி போன்றே பிரகாசித்தன.
“ஆ… இதுதான் அவன் மறைத்த இடம்…”
மட்ச்யர் புரிந்தார்.
வேத ஒளி நாராயணரின் உடலில் பிரதிபலித்தபோது, கடலே பிரளயத்தை மறந்து கணநேரம் அமைதியாகியது.
10. இறுதி மோதலின் முன்பகுதி
ஹயக்ரீவன் குரைத்தான்:
“என்னுடைய ரகசியத்தை கண்டுபிடித்துவிட்டாயா?
ஆனால் நீ என்னை வெல்ல முடியாது, நாராயணா!”
மட்ச்யர் மிகுந்த அமைதியுடன்:
“அரக்கா,
தர்மத்தை எதிர்த்து நிற்பவன் எப்போதும் வீழ்வான்.
நான் உன்னை வெல்ல வரவில்லை…
வேதங்களை மீட்கவந்தேன்.”
திரும்பத் திரும்ப கருமை அலைகள் எழுந்தன.
அவை இருவரையும் சூழ்ந்தன.
பிரளயம் முழுமையாக ஆரம்பிக்க உள்ள தருணம் அது.
இருவரும் பாயத் தயாரானார்கள்.
அந்த ஒரு நொடியில் —
பிரபஞ்சம் முழுவதும் நிசப்தம்.
அடுத்து என்ன நடக்கும்?
அது பகுதி–7ல்…
அரக்கனைச் செறிந்து எதிர்கொள்ளும் மட்ச்ய அவதாரத்தின் மிகப் பெரிய யுத்தம்!
