பகுதி – 8 : “பிரளயத்தின் மேகங்கள் பிளந்த தருணம்”
அரக்கன் ஹயக்ரீவன் ஒழிக்கப்பட்டதும், கடலின் அடித்தளத்தில் நீண்ட காலம் பரவியிருந்த இருள் துகள்கள் கரைந்து ஒளியாக மாறின.
ஆழ்கடல் முதல் மேல் உலகம் வரை —
ஒரு மெலிந்த நிம்மதி ஒலிப்போல பரவியது.
அந்த ஒலியே
பிரளய யுத்தம் முடிந்தது
என்று திசைகளுக்குச் செய்தி சொன்னது.
இப்போது
பிரபஞ்சம் தனது அடுத்த பயணத்திற்கு தயாராகிறது —
புதிய படைப்புக்கான ஜன்மம்.
இந்தப் பகுதிதான் அதன் தொடக்கம்.
1. பிரளய நீரின் நடுவே எழும் தெய்வ ஒளி
மட்ச்ய அவதாரம் மங்கலமான நீரில் மேலெழ ஆரம்பித்தார்.
அவர் உடல் முழுவதும் தங்கத் திரளாகப் பிரகாசித்தது.
ஒரு கணம் அவர் கடலல்ல,
விண்வெளியில் மிதப்பதுபோல் தோன்றினார்.
அவர் அருகே…
வேத ஒளிப்பந்துகள்
மெல்லச் சுற்றி வந்தன.
பிரளயம் இன்னும் அடங்கவில்லை;
ஆனால்
அறிவு மீண்டும் உயிர்த்தது.
ராஜன் சத்யவர்த்தன் அந்த ஒளியின் மேல்புறத்தில் இருந்த படகில் காத்திருந்தான்.
அலைகள், புயல், கொந்தளிப்பு —
அனைத்தும் அவரின் இல்லத்தையும் சமயத்தையும் மூழ்கடித்திருந்த போதிலும்
அவரது மனதில் மட்டும் ஓர் ஒளி ஒளிந்தது.
அது
விசுவாசம்.
2. மாட்ச்யர் படகை அணுகுவார்
கடலின் வீச்சுகள் திடீரென அமைதியானது.
வயலின் இசையை விட மெல்லிய ஓசை மட்டும் நீரில் கேட்டது.
மாட்ச்யர் தலை நீரின் மேல் வந்தார்.
அவரின் கண்களில்
அமுதமாய் நெடுநாளாகத் தேங்கியிருந்த கருணை ஒளி.
ராஜன் மண்டியிட்டு நின்றான்.
“ஸ்வாமி…
நீங்கள் வெற்றி பெற்றீர்களா?
வேதங்கள்…?”
மாட்ச்யர் மெதுவாய் தன் தலையை உயர்த்தினார்.
அவரின் முதுகில் இருந்த பொன் ஒளிப்பந்துகள்
படகின் மீது நிழல் போல் விழுந்தன.
அவர் சொல்லினார்:
“ராஜன் சத்யவர்த்தா,
வேதங்கள் மீட்கப்பட்டன.
இப்போது புதிய யுகம் உன்னால் ஆரம்பிக்க வேண்டும்.”
3. படகு மிதந்தாலும், பிரபஞ்சம் அதன் மீது சாய்ந்தது
பிரளய நீரில் அந்த படகு —
தொடங்க உள்ள உலகத்தின் விதைகளை தாங்கிய
ஒரே புனிதப் பாத்திரம்.
மாட்ச்யர் தன் வால் முனையால்
படகின் முனையை திருத்தி
வடக்கு திசை நோக்கித் தள்ளினார்.
திசைகள் அதிர்ந்தன.
காற்று புதிய நிறத்தில் ஓடியது.
பிரளய நீர் மெதுவாகத் தாழ்ந்தது.
அருந்ததியிடமிருந்து ஒளி நெடும் வீச்சைத் தந்தது.
தெய்வீக குரல் சொன்னது:
“நாராயணனே படைப்பின் முன்திசை.
சத்யவர்த்தா —
நீ படைப்பின் முதல் மனிதன்.”
ராஜா சத்யவர்த்தன் மெதுவாக கண்கலங்கினார்.
4. படகு உயரப் பாயும் தருணம்
மாட்ச்யர் திடீரென தன் உடலைப் பெரிதாக்கினார்.
அவர் இப்போது சாதாரண மீன் உருவம் அல்ல.
அவர்:
காலத்தைத் தாங்கும் முதன்மை அவதாரம்.
அவர் வால் கடலின் மீது அடிக்கும் போது
ஒளி ஏறத்தாழ வானத்தைப் பிரித்தது.
அந்த ஒளியில்
படகு மெதுவாக உயர்ந்தது.
அது நீரை விட்டுத் துறந்து
விண்வெளியைத் தொடும் அளவுக்கு உயர்ந்தது.
ராஜன் பயமுற்றான்;
ஆனால் மாட்ச்யரின் குரல் இனிமையாக வந்தது:
“நீ பயப்படாதே.
இது அண்டத்தின் மேல் பகுதி.
இங்கிருந்து தான் புதிய உலகம் உருவாகும்.”
5. பிரளயத்தின் கடைசி சுழல்
கீழே கடல் குமுறியது.
பெரிய சுழல் கடலின் அடியில் உருவாகி
சக்தி அனைத்தையும் விழுங்கியது.
அது —
பழைய உலகின் முழுமையான முடிவு.
அது —
யுக சந்தி.
சத்தங்கள், ஒளி, நீர் அனைத்தும்
ஒரே கரைந்த புள்ளியாக மாறின.
மாட்ச்யர் அந்த புள்ளியை நோக்கி
தன் நெருப்பு கண்களைத் திறந்தார்.
அவர் ஒரு வார்த்தை சொன்னார்:
“ஸமஹாரம்!”
(அழிவு நிறைவு)
உடனே அந்த சுழல்
தொற்றி மறைந்தது.
பிரளயம் முடிந்தது.
6. வானத்தின் உச்சியில் ஒரு புதிய நிலம் தோன்றியது
படகு மேலே சென்று கொண்டிருந்தது.
அது அண்ட வளையத்தைத் தாண்டியது.
மேல் உலகில்
ஒரு சிறிய நிலப்பரப்பு வெளிப்பட்டது.
அது வண்ணம், வடிவம், ஒளி
எல்லாம் தனித்துவமான நிலம்.
அதை பார்த்த ராஜன் மெய்மறந்தான்.
“ஸ்வாமி… இது என்ன நிலம்?”
மாட்ச்யரின் குரல்:
“இது மரு.
புதிய படைப்பின் முதற்படலம்.
இங்கே தான் உலகம் மீண்டும் வளர வேண்டும்.”
7. படகு இறங்கியது – தெய்வங்கள் காத்திருந்தனர்
படகு அந்த நிலத்தில் மெதுவாக நின்றது.
அந்த நேரத்தில்
விண்வெளி திறந்து
தேவர்கள் அனைவரும் வந்து சேர்ந்தனர்:
- பிரம்மா
- சிவன்
- இந்திரன்
- வருணன்
- வாசுகி
- ரிஷிகள்
- தேவ கன்னியர்கள்
அவர்கள் அனைவரும் அந்த படகை சுற்றி நின்று
சத்யவர்த்தனை வணங்கினார்கள்.
பிரம்மா கூறினார்:
“இனி நீ நோவா அல்ல, நீ மூனு அல்ல…
நீ மனித குலத்தின் புதிய ஆதிமாதிரி.”
ராஜன் மண்டியிட்டு அழுதான்.
8. மச்சயர் தன் அவதாரம் முடிக்கிறார்
மாட்ச்யரின் ஒளி திடீரென அதிகரித்தது.
மீன் வடிவம் மெதுவாக கரைந்து
அவரின் உண்மையான உருவம் வெளிப்பட்டது.
வெள்ளை நிறம்,
நீல ஒளி,
எல்லா திசைகளையும் தாங்கும் 4 கரங்கள்,
சங்கு, சக்கரம், கேதயம், தாமரை…
அவர்
ஸ்ரீ மகா நாராயணர்.
அவர் தன் சக்கரத்தை மெதுவாக உயர்த்தினார்
அது மேல் உலகின் நட்சத்திரங்களை ஒளிரச் செய்தது.
“பிரளயத்தை முடிக்க என் மீன் வடிவம் போதியது;
அறிவை மீட்க எனது தெய்வ வடிவம் தேவை.”
அவர் சத்யவர்த்தனை நோக்கி:
“இனி நீ மணுவராகப் பிறக்க வேண்டும்.
புதிய மனித குலத்தின் தந்தை நீயே.”
ராஜன் தலைமறிந்தான்.
விணுமண்டலம் அவரை ப்ரஹ்மலோகத்திற்குக் கொண்டு சென்றது.
9. படைப்பின் விதைகள் படகிலிருந்து புறப்பட்டன
மாட்ச்யர் தன் கை விரலில் தாமரை ஒன்றை உருவாக்கினார்.
அந்த தாமரையின் ஒவ்வொரு இதழும்
ஒரு உயிரினத்தின் விதை.
- மரங்களின் விதை
- மிருகங்களின் விதை
- காற்றின் விதை
- நீரின் உயிர்கள்
- நிலத்தின் சக்தி
அவை அனைத்தும் படகிலிருந்து
மரு நிலத்தில் பரவின.
இருக்கும் விதை –
புதிய பூமிக்கான முதல்விதை.
10. மாட்ச்யர் மறையும் தருணம்
அவர் எழுந்தார்.
அவரின் உடல்
பல ஒளி வடிவங்களாகப் பிளந்தது.
ஒவ்வொரு ஒளியும்
ஒரு லோகத்தை நோக்கி பாய்ந்தது.
- ஒரு ஒளி ஸ்வர்க லோகத்திற்குச் சென்றது
- ஒரு ஒளி பத்தாலத்திற்குச் சென்றது
- ஒரு ஒளி மனித உலகிற்கு
- ஒரு ஒளி ரிஷிகளின் லோகத்திற்கு
இறுதியில்…
ஒரே ஒரு துளி ஒளி மட்டும் ராஜனின் முன்னிலையில் இருந்தது.
அது சொன்னது:
“தர்மத்துடன் உலகை நடத்துவாயாக.”
அதும் மறைந்தது.
மட்ச்ய அவதாரம் முடிந்தது.
பிரளயம் முடிந்தது.
புதிய படைப்பு தொடங்கியது.
