📘 மச்ச அவதாரம் — பகுதி 10 (இறுதி பகுதி)
🔥 “பிரளயத்தின் இதயத்தில் எழுந்த தெய்வ–அசுர பரம போரின் முடிவு”
பகுதி 10 : ஹயக்ரீவரின் வீழ்ச்சி — வேதங்களின் திரும்புபிறப்பு
பிரளய நீரின் நடுவே—
வானம் கருமை தரித்தது.
சந்திரன் ஒளியை மறைத்தது.
சூரியனே ஒளி விட அஞ்சியது.
பிரளயம்
நீரும் நெருப்பும் காற்றும் ஒன்றாய் கலக்கப்பட்ட
மாபெரும் அதிர்ச்சி அலைகளைக் கொடுத்தது.
அந்த அலைகளின் நடுவில்
இரண்டு மாபெரும் ரூபங்கள்
ஒருவரை ஒருவர் கண்களில் நோக்கிக் கொண்டிருந்தன.
ஒருபக்கம்
நாராயணனின் மட்ட்ஸ்ய அவதாரம்—பிரளயத்தில் ஒளியின் ஒரே திசை.
மற்றுபக்கம்
அகந்தையின் உச்சத்தில் நின்ற அரக்கன் ஹயக்ரீவர்.
🔥 அரக்கனின் சவால்
ஹயக்ரீவரின் குரல் வானத்தைப் பிளந்தது.
“மட்ட்ஸ்யா!
எனக்கு பயம் ஒன்றும் இல்லை.
வேதங்கள் என் வசம்!
அவை என்னுடைய சக்தி!
இந்த பிரளயம்—
உனக்காக அல்ல,
எனது சிங்காசனத்திற்காக!”
அவன் கர்ஜித்து
புயல்களை உத்தரவிட்டான்.
அலைகள் பத்தாயிரம் நாகங்களின் குரல் போல எழுந்தன.
மின்னலின் நெருப்பு அரக்கனின் உடலிலிருந்து கிளம்பியது.
கடல் நெருப்பால் கொதிக்கத் தொடங்கியது.
🌊 மட்ட்ஸ்யனின் அமைதியான பதில்
மட்ட்ஸ்யன் மெதுவாக நீரில் நீந்தினான்.
அவன் கண்கள் எவ்விதக் கோபமுமின்றி
ஆழ்ந்த கருணையுடன் பிரகாசித்தன.
“ஹயக்ரீவா…
நீ வேதங்களின் அர்த்தத்தை அறியவில்லை.
அவை சக்திக்குரியது அல்ல.
அவை பாதுகாப்புக்குரியது.
அவை பிரபஞ்சத்திற்குரியது.”
ஆனால் அரக்கனுக்கு
அந்த வார்த்தைகள் கண்ணுக்குத் தெரியாத காற்று போல.
அவன் குரைத்தான்:
“அர்த்தமா?
அதை நான் தீர்மானிப்பேன்!
நீ என்னை வெல்ல முடியாது!”
அவன் நெருப்பு மின்னல்களை வெளிப்படுத்தினான்.
⚔️ யுத்தத்தின் முதல் அடி
ஹயக்ரீவர் வானில் பாய்ந்து
அவன் கையில் இருந்த அசுர அஸ்திரத்தை
கடலை மூன்று பாகம் பிளந்த வலிமையுடன் வீசினான்.
அஸ்திரம் நீரை வெட்டி
மட்ட்ஸ்யனை நோக்கி பாய்ந்தது.
அந்த நொடியில்—
மட்ட்ஸ்யன் தன் வாலால்
அலைகளை எழுப்பி
அஸ்திரத்தை நீரில் விழச் செய்தான்.
அது விழுந்தவுடன்
கடல் பிளந்து
விண்வெளியில் கூட கேட்கும் அதிர்வொலி எழுந்தது.
ஹயக்ரீவரின் கண்கள் கோபத்தால் சிவந்தன.
🔥 அரக்கனின் மாயாபாசம்
“நீ அமைதியால் எனை வெல்ல முடியாது!”
என்று கத்தி
ஹயக்ரீவர் பத்து அரக்க ரூபங்களாகப் பிளந்தான்.
ஒவ்வொரு ரூபமும்
அரக்கனின் உண்மை சக்தியின் ஓர் பங்காக.
— ஒன்று நெருப்பு
— ஒன்று புயல்
— ஒன்று இருள்
— ஒன்று பாம்பு
— ஒன்று மலை
— ஒன்று கடல் பெருக்கு
— ஒன்று மாயை
— ஒன்று விஷம்
— ஒன்று புதர்காற்று
— ஒன்று மாற்பாடு
பத்தும் சேர்ந்து
மட்ட்ஸ்யனை சூழ்ந்தன.
பிரளயத்தின் நீரில்
அவை ஒரு பெரிய கருங்கோளத்தை உருவாக்கின.
🌊 மட்ட்ஸ்யனின் திருவுருவப் பரிணாமம்
மட்ட்ஸ்யன்
அந்த பத்து மாயாபாசங்களையும் பார்த்தபடி
இலக்கியதன்மையாகப் பேசினான்.
“இவை எல்லாம்—
பிரபஞ்சம் பிறக்கும் முன்_even_ இருந்த
மூல மாயைகளின் நிழல்கள்.
இவற்றைக் கட்டுப்படுத்துவது
அகந்தையால் இல்லை,
அறிவால்.”
அதற்காக
அவர் தன் உடலை
பிரளயத்தில் மிதந்த சூரிய ஒளியைப் போல
மேலும் விரிவாக்கினான்.
அவரின் முதுகில்
வேத ஞானத்தின் ஒளி வெளிப்பட்டது.
சாமம்—இனிமை
யஜுர்—சக்தி
அதர்வ—ஆசீர்வாதம்
ரிக்—தர்மம்
அந்த ஒளி
நீரை நான்கு திசை பிரித்தது.
பத்து அரக்க ரூபங்களும்
ஒளியைக் கண்டு நடுங்கின.
⚡ நேரடி மோதல்
ஹயக்ரீவர் கத்தினான்:
“ஒளியுடன் என்னை பயமுறுத்த முடியாது!”
அவன் பாய்ந்தான்.
நீரைத் தாண்டி வானத்திற்கே உயர்ந்தான்.
மின்னல் போல கீழிறங்கினான்.
அந்த நேரத்தில்—
மட்ட்ஸ்யன்
தன் உடலை சுழற்றி
பேரலை ஒன்றை எழுப்பினான்.
அந்த பேரலை
அரக்கனைத் தாக்கி
அவனை வானத்திலிருந்து இழுத்து
நீர் மேல் விழ வைத்தது.
அவன் கோபத்தில் கலங்கினான்.
“இது யுத்தமல்ல!
இது விளையாட்டா?”
அவன் பிரளயத்தையே
அவன் வசப்படுத்த முயன்றான்.
கடல் முழுவதும்
கத்தும் மிருகம் போல எழுந்தது.
🔥 இறுதி யுத்தத்தின் உச்சம்
பிரளய நீரில்
இருவரின் சக்தியும் மோதியபோது
உலகமே அசைந்தது.
- தேவர்கள் வானத்தில் பார்த்து நடுங்கினார்கள்
- ரிஷிகள் தியானத்தில் பிரார்த்தித்தார்கள்
- மஞ்சு படகில் இருந்து நடுங்கி பார்க்கினார்
- சமுத்திரதேவன் வரை அசைந்தார்
- நாகர்கள் தங்கள் உலகத்தில் ஒளிந்தனர்
ஹயக்ரீவர்
அவன் உச்ச சக்தியான
அசுர ஹயக்ரீவ அஸ்திரம்
எடுத்தான்.
அவனது தலை குதிரை வடிவில்
நெருப்பை உமிழ்ந்தது.
அவன் குரல் புயல்களை அழைத்தது.
அவன் முழு உடலில்
இருள் பகைமையாய் கூடியது.
“இது என் கடைசி அடி!
இதை நீ தாங்க முடியாது!”
அவன் அஸ்திரத்தை நாராயணனை நோக்கி எறிந்தான்.
அஸ்திரம் செல்லும் வழியில்
நீரை ஆவியாக்கியது.
அது சூரியனைத் தாண்டும் ஒளி போல.
🌊 இறுதியான நொடியில்
அந்த அஸ்திரம் பாயும் போது
மட்ட்ஸ்யன் கண்ணை மூடி
அவர் ஸ்ரீமஹாவிஷ்ணுவின்
உண்மை ரூபத்தை நினைவில் எடுத்தார்.
அவர் உடல்
பெறுமிதியாக விரிவடைந்தது,
கடலின் ஒளிவீச்சாய் மாறியது.
பின்னர்—
மட்ட்ஸ்யன்
ஒரே அசைவில்
தன் தெய்வீக கயிறு போன்ற வாலை
அஸ்திரத்தைத் தட்டினார்.
அஸ்திரம்
ஆயிரம் துண்டுகளாய் பிளந்து
கடலில் விழுந்தது.
உடனே
பிரளயத்தில் உள்ள காற்று
பாய்ந்து
அரக்கனையே தாக்கியது!
🔥 அரக்கனின் வீழ்ச்சி
ஹயக்ரீவர் பின்னடைந்தான்.
அவனது வலிமை குறைந்தது.
அவன் கண்கள் பயத்தில் பெரிதாயின.
“நீ… எப்படி…?”
மட்ட்ஸ்யன் மெல்லப் பேசினார்:
“வேதங்களை திருடியதற்காக
உனக்கு இவ்வளவு அகந்தை வந்தது.
ஆனால் உண்மையான ஞானம்…
அகந்தையை வெல்வதில்தான் இருக்கிறது.”
அந்த சொற்கள்
அரக்கனின் மனத்தையே கிழித்தன.
மட்ட்ஸ்யன்
ஒரு இறுதி அசைவில்
தன் திருவுருவத்தை உயர்த்தி
அலைகள் அனைத்தையும்
ஒரு ஊழி போல சேர்த்தார்.
அந்த சக்தி
ஹயக்ரீவரை தாக்கியது.
அரக்கன்
குரல் எழுப்பியும்
அந்த சக்திக்குள் சுருண்டு விழுந்தான்.
அவன் உடல்
பிரளயத்தின் நீரில் கலந்தது.
அவன் பரிணாமம் முடிந்தது.
🌅 வேதங்களின் மீள்பிறப்பு
அரக்கன் வீழ்ந்தவுடன்
கடல் அமைதியானது.
மேகங்கள் பிளந்தன.
ஒளி பூமிக்கு வந்தது.
சூரியன் முகம் காட்டியது.
மட்ட்ஸ்யன்
அழுத்தமாக
வேதங்கள் இருந்த இடத்தை நோக்கிப் போனார்.
அவை
பழைய ஒளியை விட
இரட்டிப்பு பிரகாசமாய்
கடலடியில் மிதந்தன.
அவர் அவைகளை
அன்புடன் எடுத்தார்.
ஆசுபடு
ரிக்
யஜுர்
சாமம்
அதர்வணம்
அனைத்தும் நிறைவுடன் பிரகாசித்தன.
அவை சப்தம் எழுப்பின:
“ஸ்ருதி நாதம் மீண்டும் பிறக்கிறது!”
🌊 மஞ்சு மற்றும் புதிய உதயம்
மஞ்சுவின் படகை
மட்ட்ஸ்யன் அருகே கொண்டு வந்தார்.
அந்த நேரத்தில்
பிரளய நீர் குறையத் தொடங்கியது.
மஞ்சு வணங்கி
அழுதபடி சொன்னார்:
“நாராயணா!
உலகம் உன்னால்தான் மீண்டது!”
மட்ட்ஸ்யன் சிரித்தார்.
“இது புதுப்பிறப்பு.
நீ புதிய மனிதர்களின் தலைவர்.
பயப்படாதே.
வேதங்கள் உன்னால் பாதுகாக்கப்படும்.”
அவர் படகை
புதிய மலையின் உச்சியில் நிறுத்தினார்
(அதுவே மேரு மலை என அழைக்கப்பட்டது).
🌅 பிரளயத்தின் முடிவு
- நீர் குறைந்தது
- நிலம் மீண்டும் தோன்றியது
- காற்றில் அமைதி பரவியது
- சூரியன் மென்மை பெற்றது
- பூமியில் முதல் பறவை குரல் கேட்டது
- புதிய ஜீவராசிகள் பிறப்பதற்கு தயாரானது
பிரளயம் முடிவடைந்தது.
🌟 மச்ச அவதாரத்தின் இறுதி அருள்
மட்ட்ஸ்யன்
தன் தெய்வீக ரூபத்தை
மீண்டும் மகாமீனாக மாற்றிக் கொண்டார்.
அவர் கடலின் ஆழத்தை நோக்கிப் போவதற்கு முன்
மஞ்சுவிடம் சொன்னார்:
“எப்போதெல்லாம்
அதர்மம் உயரும்,
தர்மம் தாழும்,
பிரளயம் தோன்றும்…
அப்போது நான் வரும்.”
அவர் ஒளியாக மாறி
கடலின் இதயத்தில் மறைந்தார்.
🕉️ இவ்வாறு மச்ச அவதாரம் நிறைவு பெற்றது.
பிரளயத்தை வென்ற முதல் தெய்வ அவதாரம்.
வேதங்களைப் பாதுகாத்த பரம்பொருளின் கருணை வடிவு.
