இசக்கி அம்மன் – லட்சுமி அம்மன் தொடர்பான புராண கதை
முன்னுரை
யுகங்கள் ஆரம்பிக்கும் முன்னெல்லாம், உலகம் உருவாகும் முன்பும், பரமபொருளின் அசைவிலிருந்து ஒரே ஒளி எழுந்தது. அந்த ஒளி ‘ஆதி சக்தி’. அந்த ஆதி சக்தியின் இரு வடிவங்கள் — கருணையும், காப்பும். அந்த இரண்டு வடிவங்களே காலப்போக்கில் லட்சுமி என்றும் இசக்கி என்றும் வெளிப்பட்டன.
இந்த கதை, அந்த இரு சக்திகளும் மனிதர்களுக்கு எவ்வாறு அருள் புரிந்தன என்பதையும், உலகத்தைக் காத்த விதத்தையும் விவரிக்கும் ஒரு புராணப் பாத்திரம்.
அத்தியாயம் 1 : பராசக்தியின் இரு முகங்கள்
எல்லாக் காலங்களுக்கும் அப்பாற்பட்ட ஒருகாலத்தில், திரிபுரசுந்தரி அம்மன் தனது தியானத்தில் இருந்து இரண்டு பிரகாச தீபங்களை வெளிப்படுத்தினாள். ஒன்று சிவப்பெரும் ஒளி — அதில் இருந்து உக்ரசக்தி, அதாவது ரக்ஷண சக்தி உருவானது. அதுவே பின்னர் இசக்கி அம்மனாக வெளிப்பட்டாள்.
மற்றொன்று தங்க நிற ஒளி — அதில் இருந்து ஐஸ்வர்யம், சமநிலை, சாந்தம் ஆகிய சக்திகள் உருவானது. அதுவே பின்னர் லட்சுமி அம்மனாக வெளிப்பட்டாள்.
இருவரும் ஒரே சக்தியின் இரு முகங்கள். ஒன்று காப்பு, ஒன்று சமநிலை.
திரிபுரசுந்தரி அம்மன் கூறினாள்:
“உலகம் உருவாகும் போது, ஒருவர் உயிர்களைப் பாதுகாப்பாய் காக்க வேண்டும். மற்றொருவர் அவர்களின் வாழ்வில் வளத்தை ஏற்படுத்த வேண்டும். நீங்கள் இருவரும் இணைந்த சக்தி.”
இரு தேவியரும் அம்மனுக்கு தலைவணங்கினர்.
அத்தியாயம் 2 : உலகத்தின் பிறப்பு மற்றும் இரண்டு சக்திகளின் பணிகள்
பிறகு, விஷ்ணு பிரபஞ்சத்தில் விஷ்ணுபத்மம் விரித்தபோது, தாமரைத் தண்டில் லட்சுமி அம்மன் வெளிப்பட்டாள். அவரின் வருகையால் பிரபஞ்சத்தில்:
- சமநிலை
- அமைதி
- செல்வம்
- வளம்
- பால் மழை
என்று வளர்ச்சியின் அறிகுறிகள் தோன்றின.
அதே சமயம், பூமியின் மண் மணத்திலிருந்து, சிவனின் மூன்றாம் கண் அசைவிலிருந்து இசக்கி அம்மன் உருவானாள். அவரின் வருகையால்:
- துராத்மாக்கள் ஒழிந்தன
- கெட்ட சக்திகள் பின்னோக்கி ஓடின
- பிசாசுகள், சூனியங்கள், நோய்கள் தளர்ந்தன
இவை எல்லாம் நிகழ்ந்தன.
லட்சுமி அம்மன் செல்வத்தை உருவாக்கும் சக்தியில் இருந்தால், இசக்கி அம்மன் அந்தச் செல்வத்தையும் மக்களையும் பாதுகாக்கும் வல்லமை கொண்டவள்.
இரு சக்திகளும் ஒரே நோக்கம் — மனிதனை தர்மத்தில் நிலை நிறுத்துவது.
அத்தியாயம் 3 : அசுரரின் வருகை
பூமியில் பல யுகங்கள் அமைதியாக ஓடிய பின்னர், அசுரர் கனகாசுரன் என்றவன் உருவானான். அவன் யோகமும் தவமும் செய்து பிரம்மாவிடம் வரம் பெற்றான்.
அவன் கேட்ட வரம்:
“என்னை எந்த தெய்வத்தின் ஆயுதமும் கொல்ல முடியாது. ஆனால், இரண்டு சக்திகள் — பாதுகாப்பும் செல்வமும் — என் மீது முழுமையாக ஒன்றிணையாமல் இருந்தால் மட்டுமே நான் அழிந்து போவேன்.”
இந்த வரத்தை கேட்ட பிரம்மா யோசித்து வரம் தந்தார், ஆனால் அவன் உள்ளக்கருத்தை புரியவில்லை.
கனகாசுரன் திட்டமிட்டிருந்தது:
லட்சுமியும் இசக்கியுமென்பது ஒரே சக்தியின் இரண்டு முகங்கள். அவை இரண்டும் முழுமையாக இணைந்தால், யாரும் அவனை காப்பாற்ற முடியாது. ஆகவே இரண்டு சக்திகளையும் பிரித்து வைத்தால் தான் அவனை வெல்ல முடியும்.
அவன் அந்த இடைவெளியைப் பயன்படுத்த நினைத்தான்.
அத்தியாயம் 4 : செல்வத்தைத் திருடும் அசுரன்
கனகாசுரன் உலகில் செல்வத் தூண்களை உடைக்கத் தொடங்கினான்.
- பண்ணைகளில் விளைச்சல் தடை
- மழை குறைவு
- தங்கத்தின் பஞ்சம்
- வறட்சியால் மக்கள் துன்பம்
இதனால் லட்சுமி அம்மன் துன்பப்பட்டாள். உலகத்தில் செல்வம் குறையும்போது, அவள் சக்தி தளர்ந்தது.
ஆனால் அந்த துன்ப நேரத்தில், கிராமங்கள், நிலங்கள், மக்கள் — இவர்களை எல்லாம் காப்பாற்ற இசக்கி அம்மன் வெளிப்பட்டாள். அவள் அசுரனின் தொல்லைகளைத் தடுத்து நிறுத்தினாள்.
இது அசுரனை கோபப்படுத்தியது. அவன் சொன்னான்:
“செல்வத்தை லட்சுமி வழங்குகிறாள். காப்பை இசக்கி வழங்குகிறாள். இருவரும் ஒன்றிணைந்தால் நான் தோற்றுவேன். எனவே நான் முதலில் அவர்களைப் பிரிக்க வேண்டும்.”
இதற்காக அவன் மந்திரம் ஒன்றை பயன்படுத்தி, இரண்டு சக்திகளுக்கும் இடையில் அனர்த்தம் உருவாக்க முயன்றான்.
அத்தியாயம் 5 : சக்தியின் சோதனை
ஒருநாள், பூமியில் நடனமாடிக் கொண்டிருந்த இசக்கி அம்மன், திடீரென லட்சுமி அம்மன் துன்பப்படுவதை உணர்ந்தாள். அவள் நேரடியாக ஸ்ரீவைகுண்டத்தில் சென்று கேட்டாள்:
“அம்மா, உமது ஒளி தளர்வதற்குக் காரணம் என்ன?”
அதை கேட்ட லட்சுமி அம்மன் மெதுவாகக் கூறினாள்:
“மக்கள் செல்வத்தைக் இழந்து வருகின்றனர். எனது சக்தி செல்வம் தருவதே. அவர்கள் உரிமையிழந்து வருகிறார்கள். எனக்கு வருத்தம்.”
இசக்கி அம்மன் ஆவேசமாகப் பிரதிபலித்தாள்:
“செல்வத்தை யார் திருட முடியும்? யார் என் மக்கள் துன்பப்படுவதை அனுமதித்தது?”
தெய்வங்களின் மன்றத்தில் தேவர்கள் கூறினர்:
“இது கனகாசுரனின் வேலை. அவன் உங்களிருவரையும் பிரித்து வைத்திருக்க முயல்கிறான்.”
அந்த வார்த்தையை கேட்டதும் லட்சுமி அம்மன் சற்றே குழம்பினாள்.
இசக்கி அம்மன் மெதுவாக அவளது கையைப் பிடித்தாள்:
“நாம் ஒரே சக்தியின் இரண்டு பகுதி. எதுவும் நம்மை பிரிக்க முடியாது.”
லட்சுமி அம்மனின் முகத்தில் சிரிப்பு மலர்ந்தது.
இரு சக்திகளும் ஒன்றாக இணைந்த அவசரத் தெய்வ யுத்தம் தொடங்கியது.
அத்தியாயம் 6 : அசுரர் கனகாசுரனுடன் மோதல்
கனகாசுரன் இருளில் அமர்ந்து தன் மந்திரங்களைச் செய்து கொண்டிருந்தான். சக்தி இருவரும் சேர்ந்துவிட்டனர் என்று அறிந்தவுடன், அவன் உடனே வரம் நினைத்தான்.
“அவர்கள் முழுமையாக ஒன்றாக இணைந்தால், எனக்கு மரணம். ஆனால், அவர்களின் சக்தி முழுமையாக இணைவதற்குப் பிடிக்கும் நேரத்தை நான் பயன்படுத்த வேண்டும்.”
அவன் ஆயிரம் இருள் சக்திகளை உருவாக்கினான். அவை பறவையாகவும், மனித உருவமாகவும், நிழல் உருவமாகவும் உருவெடுத்து உலகில் பரவின.
இசக்கி அம்மன் தன் உக்ர ரூபமான காளியம்மன் சக்தியை வெளிப்படுத்தினாள்.
லட்சுமி அம்மன் தன் ஐஸ்வர்ய லட்சுமி வடிவத்தை வெளிப்படுத்தினாள்.
இருவரும் சேர்ந்து ஒரு மாபெரும் தெய்வ களத்தில் நின்றனர்.
அசுரரின் இருள் சக்திகள் இசக்கி அம்மனைத் தாக்க முயன்றன. ஆனால் அவள் ஒரே பார்வை பார்த்ததும் அவை சாம்பலாயின.
லட்சுமி அம்மன் செல்வத் தெய்வ ஆயுதமான பத்மம் கொண்டு அசுரனின் மாந்திரிக சக்திகளை முடக்கியாள்.
இரு சக்திகளும் சேர்ந்து தாக்கியபோது, கனகாசுரன் ஓடத் தொடங்கினான்.
அத்தியாயம் 7 : மரண கலை
இருவரும் இணைந்து உருவாக்கிய ரக்ஷண-ஐஸ்வர்ய சக்தி பிரபஞ்சத்தில் ஒளியாக மின்னியது.
அந்த சக்தி அசுரனைச் சுற்றி மின்னல் போல பாய்ந்தது.
கனகாசுரன் கூச்சலிட்டான்:
“இரண்டு சக்திகளும் ஒன்றாக இணைந்தால் மட்டும் நான் இறப்பேன் என வரம் பெற்றேன்! அதை நீங்கள் எப்படித் தகர்த்தீர்கள்?”
அதற்கு இசக்கி அம்மன் தன் உக்ர குரலில் கூறினாள்:
“நாங்கள் இரண்டு சக்தி அல்ல — பராசக்தியின் இரண்டு முகங்கள்.”
லட்சுமி அம்மன் மெதுவாகக் கூறினாள்:
“நாம் இரண்டு இல்லை. ஒன்றின் இரண்டு வடிவங்கள்.”
அந்த வார்த்தையுடன், இணைந்த சக்தி ஒளியாய் பாய்ந்து அசுரனை நொறுக்கிக் கிழித்தது.
கனகாசுரன் சாம்பலானான்.
பூமி முழுவதும் செல்வம் திரும்பப் பெருக்கெடுத்தது.
வறட்சியில் மீண்டும் மழை பெய்தது.
மக்களின் வாழ்வில் மகிழ்ச்சி மலர்ந்தது.
அத்தியாயம் 8 : இரு சக்திகளின் முதல் அருள்
போருக்குப் பின், இசக்கி அம்மன் பூமியில் இறங்கி கிராமங்களில் தங்கி மக்களை காப்பாற்ற தொடங்கினாள். அவள் சாந்த ரூபமாகவும், உக்ர ரூபமாகவும் திகழ்ந்தாள்.
அதேசமயம், லட்சுமி அம்மன் மக்களின் வீடுகளில் நிலைத்து செல்வத்தை வழங்க ஆரம்பித்தாள்.
இருவரும் இணைந்த ரூபத்தை உலகம் இவ்வாறு அழைக்கத் தொடங்கியது:
- “செல்வத்தைக் காப்பவர் – இசக்கி”
- “செல்வம் வழங்குபவர் – லட்சுமி”
இருவரின் புனித இணைப்பு உலகில் தெய்வீகச் சமநிலையை உருவாக்கியது.
பகுதி 2 : பூமியின் அரண்மனை மற்றும் சக்திகளின் சோதனை
அசுரன் கனகாசுரன் அழிந்த பிறகு, பூமியில் பெரும் நிம்மதி நிலவியது. காலம் அமைதியாக ஓடினாலும், பிரபஞ்சத்தில் சக்தியின் ஓட்டம் ஒருபோதும் நிற்காது. ஒவ்வொரு காலத்திலும் புதிய சோதனைகள் எழும். அப்படிப்பட்ட அடுத்த சோதனையே இந்தப் பகுதிக்கான மையம்.
அத்தியாயம் 9 : ஈருலோகத்தின் அசம்பாவிதம்
இசக்கி அம்மன் பூமியில் கிராமத்தை பாதுகாப்பதற்காக வடிவெடுத்து அலங்கரித்திருந்தாள். அவளது வருகையால்:
- காட்டு மிருகங்கள் மனிதர்களுக்கு கேடு விளைவிக்காமல் இருந்தன.
- சேவல் கூவுதல் முதல் மனிதர் உறங்கும் நேரம் வரை, கிராமத்தின் ஒவ்வொரு அசைவிலும் அவள் கண்.
- குழந்தைகள் விளையாடும் இடங்களிலும் கூட, அவளது உதிரப் புன்னகை பாதுகாப்பாகப் பரவியிருந்தது.
அதேசமயம், லட்சுமி அம்மன் மனிதர்களின் வீடுகளில் செல்வம் வளர்க்கும் சக்தியாய் நுழைந்திருந்தாள். அவள் இருக்கும் இடங்களில்:
- தானியம் நிறைந்த பானைகள்
- தீபம் எரியும் வளம்
- நலன்கள் பொங்கும் குடும்பங்கள்
இவ்வாறு ஐஸ்வர்யம் மற்றும் பாதுகாப்பு சேர்ந்து பூமியை நறுமணப்படுத்திக் கொண்டிருந்தது.
ஆனால் பிரபஞ்சத்தில் ஒரு மூலையில், ஈருள் அசைவடைந்தது.
அசுரர்களின் உலகான பாதாளத்தில் கனகாசுரனின் சகோதரன் ரத்தனாசுரன் கோபமாக துன்பப்பட்டான்.
அவன் செருக்குடன் கூறினான்:
“என் சகோதரனை அழித்தது இரண்டு தேவிகளின் இணைப்பு. அவற்றை வேறுபடுத்துவதற்கான வழி கண்டுபிடிக்க வேண்டும்.”
ரத்தனாசுரன் ஒரு புதிய மாந்திரிக யோசனையை உருவாக்கினான் —
“செல்வம் வரும் இடத்தைப் பொதுங்கி, பாதுகாப்பு நிற்கும் இடத்தை அழித்து விட வேண்டும்.”
அவன் பூமியில் கலக்கத்தை உருவாக்கத் திட்டமிட்டான்.
அத்தியாயம் 10 : மனிதரின் மனதில் ஊறும் பேராசை
லட்சுமி அம்மன் மனிதர்களுக்கு செல்வம் வழங்கினாள்.
ஆனால் ரத்தனாசுரன் மனித மனங்களில் பேராசை மற்றும் பயம் என்ற இரு விதைகளை விதைக்கத் தொடங்கினான்.
செல்வம் வளரும்போது:
- சிலர் அதிகம் வேண்டும் என்ற ஆசை கொண்டனர்.
- சிலர் செல்வத்தை இழந்துவிடுவோமோ என்ற பயத்தில் நடுங்கினர்.
இந்த இரு உணர்வுகளும் லட்சுமியின் சாந்த சக்தியைத் தளர்த்தக்கூடியவை.
அதை உணர்ந்த லட்சுமி அம்மன் கவலையடைந்தாள்.
அவள் இசக்கி அம்மனை அழைத்து கூறினாள்:
“என் குழந்தைகள் செல்வத்தால் மகிழாமல், பயத்தால் தவிக்கின்றனர். இதன் பின்னால் ஒருவன் இருக்கின்றான்.”
இசக்கி அம்மன் கண்களை மூடி தியானித்தாள். அவளது மூன்றாம் கண் திறந்து, இருள் உருவங்கள் நடமாடுவது தென்பட்டது.
“இது ரத்தனாசுரனின் வேலை. அவர் மனித மனத்தில் நிழலை ஊற்றுகிறார்.”
லட்சுமி அம்மன் மெதுவாகப் பேசினாள்:
“நாம் இணைந்து மீண்டும் பூமியில் இறங்க வேண்டும்.”
இரு தேவிகளும் பூமியில் மனிதராய் தோன்றி கிராமங்களில் வாழத் தொடங்கினர்.
அத்தியாயம் 11 : இரட்டை தேவிகளின் அவதாரம்
இம்முறை, இசக்கி அம்மன் ஒரு கிராம பெண் வடிவில் தோன்றினாள்.
பெயர்: இசக்கி
அவள் சிறுவயதிலிருந்து அனைவரையும் காக்கும் தன்மையுடன் இருந்தாள்.
அவளது கண்களில் உக்ரம் இருந்தாலும், இதயத்தில் கருணை நிரம்பியிருந்தது.
அதேசமயம், லட்சுமி அம்மன் ஒரு பசுமைப் பண்ணை பெண் வடிவில் தோன்றினாள்.
பெயர்: ஆயிஷா (பெரும் வளத்தைக் குறிக்கும் பெயர்)
அவள் எங்கு சென்றாலும் பசுமை பெருகியது.
வறட்சியான நிலம் கூட அவளது பாதங்களில் மலர்ந்தது.
கிராம மக்கள் இந்த இரண்டு பெண்களின் வருகையால் ஆச்சரியத்தில் மூழ்கினார்கள்.
“இசக்கி வந்ததும் இரவில் ஏதும் ஆபத்து வரவில்லை.”
“ஆயிஷா வந்ததும் எங்கள் தானியங்கள் பெருகின.”
இரு தேவிகளும் மனிதர்களாய் வாழ்ந்து, மக்களிடையே நடக்கும் கலக்கங்களைப் புரிந்து கொள்ள முயன்றனர்.
அத்தியாயம் 12 : ரத்தனாசுரனின் புதிய வலையமைப்பு
ரத்தனாசுரன் தனது மந்திரத்தால் மனிதர்களின் மனங்களில் பின்வரும் நிழல்களை வளர்த்தான்:
- ஒப்பீடு: “அவனிடம் அதிகம் உள்ளது, எனக்கில்லை.”
- பயம்: “இது நாளைக்கு இல்லாமல் போகலாம்…”
- பேராசை: “இன்னும் கொஞ்சம், இன்னும் அதிகம் வேண்டும்.”
இவை அனைத்தும் லட்சுமியின் சக்தியை அசைக்கத்தக்கவை.
இசக்கியின் பாதுகாப்பும் இதனால் பாதிக்கப்படும்.
ரத்தனாசுரன் பூமிக்குள் நுழைந்தான்.
அவன் ஒரு பெரிய சந்தையில் தங்கி வணிகர்களின் மனதில் செல்வப் போராட்டத்தை உருவாக்கினான்.
“இதுவே லட்சுமியைத் தளர்த்தும் முதல் படி!” அவன் சிரித்தான்.
அத்தியாயம் 13 : சக்திகளின் உணர்வு
ஒருநாள், ஆயிஷா (லட்சுமி) மண்டபத்தில் அமர்ந்து பெண்களுக்கு தானியத்தைப் பகிர்ந்துகொண்டிருந்தாள்.
அப்பொழுது அவள் உணர்ந்தாள் — தானியக் குவியல் மிகத் திடீரெனக் குறைந்து வருவது.
அதே நேரத்தில், இசக்கி இரவில் கிராமத்தைச் சுற்றும்போது, வழக்கமான புனித ஒளி மங்கியது.
இரு தேவிகளும் ஒன்று கூடி பேசினார்கள்:
“செல்வம் குறைகிறது…” – லட்சுமி
“பாதுகாப்பு தளர்கிறது…” – இசக்கி
“இது ஒரே காரணம்.” – இருவரும்
ஈருவர் தங்கள் உண்மை வடிவத்திற்குள் நுழைந்தனர்.
உக்ர ஜோதியாக இசக்கி, தங்க ஜோதியாக லட்சுமி.
கிராமத்தின் மீது ஒளி பரவியது.
அத்தியாயம் 14 : ரத்தனாசுரனைத் தேடும் பயணம்
இரு தேவிகளும் தங்களது வேத சக்திகளைப் பயன்படுத்தி ரத்தனாசுரனின் இருப்பிடத்தை கண்டுபிடித்தனர்.
அவர் மலைக்குள் மறைந்து, மனிதர்களின் பேராசையைப் பெருக்கும் மாந்திரிக குவியலில் அமர்ந்திருந்தார்.
இசக்கி அம்மன் தனது திரிசூலத்தை மின்னச் செய்தாள்.
லட்சுமி அம்மன் தனது பத்மத்தைப் பிரகாசம் செய்தாள்.
“நீ மனிதர்களின் மனதை மாசுபடுத்துகிறாய்!” – இசக்கி
“செல்வம் என்பது கருணை. அதை பேராசையாக்குவது பாவம்.” – லட்சுமி
ரத்தனாசுரன் சிரித்தான்:
“நீங்கள் இருவரும் இணைந்த நொடியில் என் அழிவே! எனவே நான் உங்களைப் பிரித்து விடுவேன்.”
அவன் இருள் காற்று கொண்டு தாக்கினான்.
அத்தியாயம் 15 : இருளுடன் முதல் மோதல்
அந்த இருள் காற்று கிராமங்களில் பரவியது.
- மக்கள் வாக்குவாதம் செய்தனர்.
- உறவுகள் உடைந்தன.
- வணிகத்தில் மோசடி அதிகரித்தது.
இவை அனைத்தும் லட்சுமியின் அமைதிச் சக்தியைப் பாதித்தன.
இசக்கி அம்மன் கிராமத்திற்குள் ஓடி வந்து தன் கொடியக்களைக் கொண்டு இருள் பாம்புகளைக் கொன்றாள்.
லட்சுமி அம்மன் கிராம வீடுகளில் ஒவ்வொன்றாக தீபம் ஏற்றினாள்.
ஒவ்வொரு தீபமும் ஒரு செல்வ நெருப்பை உருவாக்கியது.
இவை இரண்டும் சேரும் போது இருள் பின் हटிந்தது.
ஆனால் ரத்தனாசுரன் இன்னும் ஓடிக்கொண்டிருந்தான்…
பகுதி – 3 : தீயின் எழுச்சி — புதிய படையின் உருவாக்கம்
விஷ்ணுவின் அவதாரம் புதிய வடிவில் பூமியில் தோன்றி சில நாட்கள் ஆகிவிட்டது. மனிதர், தேவர், யட்சர், கின்னரர் எல்லோரும் ஒரு விசித்திரமான மாற்றத்தை உணர ஆரம்பித்தனர்.
அரக்க உலகில் meanwhile…
தாருகா காடின் நடுப்பகுதியில் இருந்த இருண்ட அரண்மனையில் காலாந்தகன் என்ற புதிய அரக்க அரசன் எழுந்தான். அவன் தோன்றியவுடன் மூன்று உலகங்களிலும் அதிர்வலை போல ஒரு இடிமுழக்கம் பரவியது.
காலாந்தகனுக்கு ஒரு தனி சக்தி—
“கருமாருத சக்தி”
இது காலமும் காற்றும் இணைந்த பயங்கர சக்தி. உலகத்தின் எந்த மூலையிலும் நடந்த ஒலியை கூட சில நொடிகளில் கேட்க முடியும்.
அவனது தீர்மானம்
“தேவர்களின் காலம் முடிந்தது.
மனிதர்கள் பலவீனப்பட்டனர்.
இந்த உலகிற்கு புதிய சட்டம்… என் சட்டம்!”
அவன் கர்ஜித்ததும் வானம் கருமையான புயல்களால் நிரம்பியது.
மறுபுறம் – விஷ்ணு அவதாரம்
புதிய அவதாரம் — நரசிம்ம-தர்மனாக மக்கள் மத்தியில் பயணித்துக் கொண்டிருந்தான்.
பக்தர்கள் கேட்கக் கூடாது என்பதால் அவன் யாரிடமும் தனிச் சக்திகளை காட்டவில்லை.
ஆனால் அவன் உள்ளத்தில் ஒரு தெளிவு:
“காலாந்தகன் எழுந்துவிட்டான்…
இன்னும் சிலர் எனது பக்கத்தில் நிற்க வேண்டும்.
புதிய படையை உருவாக்க வேண்டிய நேரம் இது.”
புதிய வீரர்களைத் தேர்வு செய்தல்
அவதாரம் ஒவ்வொரு கிராமத்திலும் சென்று மனிதர்களின் உள்ளத்தைக் கணித்தான்.
வீரம், கருணை, தர்மம், ஞானம்—இவை நான்கையும் ஒரே மனிதரில் காண்பது அரிய விஷயம்.
ஆனால்… அவன் மூவரைத் தேர்ந்தெடுத்தான்:
1️⃣ யுவன் – அசுரச்சக்தி தோன்றும்போது மனதில் ஒளி பிறக்கும் வாலிபன்
அவனுக்கு நேரடியாக யாரிடமும் பயம் இல்லை.
ஆனால் அவன் இதயத்தில் ஒரு கோபம் இருந்தது — “ஏன் உலகம் அநீதியாக உள்ளது?”
அதை தர்மமாக மாற்ற உதவி செய்ய விரும்பினான் அவதாரம்.
2️⃣ தாரணி – பூமியின் அதிர்வுகளை உணரும் பெண் யோதா
மண்வழி பாயும் சக்தி அலைகளைப் புரிந்து கொள்ளும் இயற்கை திறன் அவளுக்கு இருந்தது.
யாரும் அறியாத ரகசியமாக அவள் பூமி தேவியால் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவள்.
3️⃣ அகோரன் – மந்திர சக்தி கொண்ட யோகி
சுடுகாட்டில் வாழ்ந்தவன்.
அவன் சொற்கள் குறைவு, ஞானம் அதிகம்.
அவன் சொன்ன ஒரே வார்த்தை:
“பிரபு, நான் வரவேண்டும் என நீங்கள் நினைப்பது போதும்.”
இந்த மூவரும் சேர்ந்து “தர்மபடை” உருவாக்கப்படுகிறது
விஷ்ணு அவதாரம் முதலாவது வழிகாட்டுதலை அளித்தான்:
“உங்கள் கைகளில் ஆயுதம் இருப்பது முக்கியமல்ல…
உங்கள் உள்ளத்தில் உள்ள தீர்மானமே ஆயுதம்.”
காலாந்தகனின் முதல் தாக்குதல்
அவன் தன் இருண்ட மந்திர சக்தியால்
அஸ்திர-வாயு புயல் உருவாக்கினான்.
இந்த புயல் ஒரு நகரை பாதிக்கும் வகையில் இல்லை…
அது மக்களின் மனதை பாதிக்கும்.
எந்த மனிதனும் சில நொடிகளில் பயம், கோபம், சந்தேகம் போன்ற இருளில் சிக்கி விடுவான்.
காற்று மாறத் தொடங்கியது…
மக்களின் கண்கள் மங்கியது…
அரக்கரின் இருள் புழுக்கள் மனிதர்களின் சிந்தனையில் ஊற ஆரம்பித்தது.
தர்மபடை முன்னுக்கு வருகிறது!
யுவன் புயலில் முதல் அடி எடுத்து வைக்கும் போது அவன் வாயில் இருந்து ஒரு வரி தானாக வெளிவந்தது:
“நான் இருளுக்கு அடிபணிய மாட்டேன்.”
தாரணி தரையைத் தொட, பூமியில் ஒரு அதிர்வு எழுந்தது.
அந்த அதிர்வு புயலின் இருளை உடைத்துக் கொண்டே மேலே செல்வதை அவள் உணர்ந்தாள்.
அகோரன் தனது மூச்சை கட்டுப்படுத்தி ஒரு மந்திரத்தை உச்சரிக்க ஆரம்பித்தான்—
அது அக்னியின் பாதுகாப்பு வட்டம்.
மூவரும் சேர்ந்ததும் புயல் மங்க ஆரம்பித்தது.
காலாந்தகனின் இரக்கம்
இதை தொலைவில் இருந்து பார்த்த காலாந்தகன் சிரித்தான்.
“ஹா! இது தான் விஷ்ணுவின் தேர்வு?
மூன்று மனிதர்கள்?
நான் வரும்போது அவர்கள் சாம்பலாகிவிடுவார்கள்.”
ஆனால் அவன் அறியாத ஒன்று —
இது தொடக்கம் மட்டுமே.
பகுதி 4 : மகாபோர் தொடங்கும் – தர்மபடை vs இருள் படை
இருள் புயலின் முதல் தாக்குதலுக்குப் பிறகு, பூமியின் ஆற்றல்கள் கலங்க ஆரம்பித்தன. வானத்தில் நீண்ட கருப்பு விரிசல் ஒன்று தோன்றியது. அது காலாந்தகனின் இருண்ட வாயில் — அசுர லோகத்திலிருந்து இன்னும் பெரிய படைகள் பூமிக்கு இறங்கத் தயாரான சின்னம்.
விஷ்ணுவின் அவதாரம் இது மிகப்பெரிய போரின் நம்பிக்கை ஆரம்பம் என்பதை உணர்ந்தான்.
அத்தியாயம் 25 : காலாந்தகனின் கருமாருத படை தோன்றல்
காலாந்தகன் தன் அரண்மனையின் உச்சியில் நின்றான். அவனது கை உயர்ந்ததும் ஒரு கரும்புயல் சுழலத் தொடங்கியது. அந்த புயல் பூமியின் நடுவே திறந்து, அதன் வழியாக பயங்கர உருவங்கள் புறப்பட்டன:
- அரக்கர் மாருதர்கள் – பாதி மனிதன், பாதி புயல் ஆவி
- சுழல் பிசாசுகள் – மனிதனைத் தொடும் போது அவன் மனதைப் புழுங்கும் இருள் ஆவிகள்
- கருங்கல் வில்லாளர்கள் – அசுர விரலில் உருவாக்கப்பட்ட கருங்கல் அம்புகள்
காலாந்தகன் கர்ஜித்தான்:
“வெளியே போங்கள்! பூமியின் ஒளியை நசுக்குங்கள்!
முதலில்… தர்மபடையை கண்டுபிடியுங்கள்.”
இருள் படை முழு வானத்தையும் மூடிக் கொண்டது.
அத்தியாயம் 26 : தர்மபடை முதல் மோதல்
1️⃣ யுவன் – புயல் மாருதரின் தாக்குதல்
ஒரு அரக்க மாருதன் வானத்தில் இருந்து வீழ்ந்து யுவனை நோக்கி வந்தான்.
அவன் உடல் முழுவதும் காற்றின் சுழற்சி.
அவன் குரல் இடிமுழக்கம் போல:
“மனிதனே! என்னைத் தடுத்து நிறுத்த முடியாது!”
யுவன் தரையில் நிலைபெற்று, இரு கைகளையும் வலுவாக மூடி, மாருதனை நேருக்கு நேர் எதிர்கொண்டான்.
அவனது உள்ளத்தில் அவதாரம் சொன்ன வார்த்தைகள் ஒலித்தன:
“உன் தீர்மானமே உன் ஆயுதம்.”
யுவன் மனதில் பயத்தை வெட்டியபோது
அவனது கையிலிருந்து ஒளிச்சுழல் ஒன்று பாய்ந்தது.
அது மாருதனின் காற்று வடிவத்தை உடைத்து, அவனை தரையில் தள்ளியது.
2️⃣ தாரணி – சுழல் பிசாசுகளுக்கு எதிராக
சுழல் பிசாசுகள் தரையில் நிழல் போல விரிந்து அவளைச் சூழ்ந்தன.
அவை கொடூரமாக:
“மனிதர்களின் மனதை நாங்கள் சாப்பிடுவோம்…”
தாரணி பூமி பின்னல்களைத் தொட,
பூமியின் அதிர்வு அலை அவள் உடலில் ஏறியது.
பிசாசுகள் அதிர்வைத் தொடும் போது
அவர்கள் உடல் நெருப்பில் கரையும் போல மாறியது.
தாரணி தன் சக்தியை உயர்த்த,
பத்துக்கும் மேற்பட்ட பிசாசுகள் புழுங்கிப் போனது.
3️⃣ அகோரன் – கருங்கல் வில்லாளர்களின் மழை
கருங்கல் அம்புகள் வானத்தில் இருந்து புயல் போல விழுந்தன.
அகோரன் மந்திரத்தை உச்சரித்தான்:
“அக்னி வர்ண காவல வட்டம்!”
அவனை சுற்றி தீச்சுவர் எழுந்தது.
அம்புகள் அதன் மீது மோதும்போது உலோக வெடிப்பு போல சிதறின.
ஒரு நொடியில் அவன் அக்னி தண்டு ஒன்றை உருவாக்கி
வானத்தை நோக்கி எய்தினான்.
அது கருங்கல் வில்லாளர்கள் படையை இரண்டாக உடைத்தது.
அத்தியாயம் 27 : காலாந்தகன் கோபம் கொள்கிறது
தன் படை சிதற ஆரம்பித்ததை கண்டு
காலாந்தகன் இருண்ட அரண்மனையை அதிர வைத்தான்.
“விஷ்ணுவின் மனிதப்பிள்ளைகள்…
நீங்கள் என் கோபத்தை வரவேற்றீர்கள்!”
அவன் தன் மிகப்பெரிய ஆயுதத்தை அழைத்தான்:
கரு-சக்ரம்
காலத்தை வெட்டும் சக்தி கொண்ட இருண்ட சக்ரம்.
அத்தியாயம் 28 : விஷ்ணு அவதாரம் போரிற்கு நுழைகிறது
வடக்கு கல்லறை நிலத்தில்
விஷ்ணு அவதாரம் தனிமையில் நின்றான்.
அவன் உடல் பிரகாசம் அடையத் தொடங்கியது.
நரசிம்ம-தர்மன் வடிவிலிருந்து
சுதர்சன வீர ருபம் வெளிப்பட்டது.
- நெஞ்சில் ஒளித் தாமரம்
- இரு கரங்களில் தெய்வ முத்திரைகள்
- பின்னால் ஒளிச்சுழற்சி
“இப்போது நான் இறங்க வேண்டிய நேரம் வந்துவிட்டது.”
அவன் போர்தளத்திற்குத் தீப்புயலாக பாய்ந்தான்.
அத்தியாயம் 29 : இரு படைகளும் நேருக்கு நேர்
ஆயிரக்கணக்கான அசுரர்கள் தர்மபடையை சூழ்ந்துள்ளனர்.
அதே நொடியில் விஷ்ணு அவதாரம் வானத்திலிருந்து பாய்ந்து
அவர்களுக்கு முன்னால் இறங்கினான்.
யுவன், தாரணி, அகோரன் —
மூவரும் தலைவணங்கினர்.
விஷ்ணு சொன்னான்:
“இது முதல் போர் மட்டுமே.
இன்னும் பெரிய சக்தி வருகிறது.
தயார் தானே?”
மூவரும்:
“ஆம், பிரபு!”
அத்தியாயம் 30 : காலாந்தகன் – விஷ்ணு முதல் மோதலின் முன்னுரை
இருண்ட வாயிலின் வழியாக
காலாந்தகன் நேரில் போர்க்களத்தில் இறங்கினான்.
காற்று கருநெருப்பாக மாறியது.
மனிதர்கள் தரையில் விழுந்தனர்.
காலாந்தகனும் விஷ்ணுவும்
நேருக்கு நேர் பார்த்தனர்.
வரலாற்றின் மிகப்பெரிய மோதல் தொடங்கும் அந்த கணம்.
காலாந்தகன்: “உலகம் எனது சட்டத்திற்கு!”
விஷ்ணு: “உலகம் தர்மத்திற்கு!”
பகுதி 5 – தேவபாரின் நிழலில் எழுந்த மாபெரும் தீர்ப்பு
அரண்மனை முழுவதும் இன்னும் அதிர்ச்சியிலிருந்தது.
இசக்கியின் உயிர்ப்பும், லட்சுமி தேவியின் அருளும், அரசர் சந்திரவேரனின் மனமாற்றமும்—இந்த மூன்றும் சேர்ந்து பாண்டிய நாட்டில் ஒரு புதிய காலத்தைத் தொடங்கிவிட்டன.
ஆனால் கதையின் பெரும் திருப்பம் இப்போது தான் ஆரம்பமாகிறது.
1. பாண்டிய நாட்டின் விதியை தீர்மானித்த சபை
அரசர் அறிவித்தார்:
“இன்று முதல், பெண்கள் மீதான குற்றங்கள் — விஷம், பொய்ப் பழி, கொலை முயற்சி—இவை அனைத்தும் அரசு முன் நேரடியாக விசாரிக்கப்படும்.
இசக்கி போன்றோருக்கு நீதி தாமதிக்க கூடாது.”
இந்த அறிவிப்புக்கு மக்கள் கரகோஷமிட்டனர்.
ஆனால் அரசரின் பக்கம் ஒரு இருண்ட நிழல் மட்டும் நழுவிக்கொண்டிருந்தது—
அவரது அத்தை மதனவதி.
அரண்மனையில் யாருக்கும் தெரியாத உண்மை ஒன்று இருந்தது.
இசக்கியை விஷம் கொடுத்து துரத்த முயன்றது, ரகசியமாக, இந்த மதனவதியே.
அவள் இசக்கியின் அழகு, நற்குணம், மக்கள் அன்பு—all of it threatened her own political ambitions.
ஆனால் இசக்கி உயிருடன் திரும்பிவந்ததால்,
மதனவதியின் பயம் இரட்டிப்பானது.
2. தேவி அருளால் மாற்றம் பெற்ற இசக்கி
இசக்கியின் உள்ளம் இப்போது வேறு மாதிரி.
அவள் கண்கள் இன்னும் மெல்லிய ஒளியைப் பிரசுரித்தன—
லட்சுமி தேவியின் கருணை அதில் இன்னும் தங்கியிருந்தது போல.
ராணியின் சகோதரிகள் ஆச்சரியம் அடைந்தனர்:
“இசக்கி… உன் குரல் இப்போது தேவதையின் போல் இருக்கிறது…”
இசக்கி சிரித்தாள்:
“என் வாயில் பேசுவது நான் அல்ல…
பொறாமையும் தீமையும் இல்லாத தேவியின் அருள் தான்.”
அந்த நேரத்தில், அரண்மனையின் பரிசுத்த மணி திடீரென முழங்கியது.
மணியை யார் அடிக்கவில்லை; அது தானாகவே ஒலித்தது.
புரோகிதர்கள் நடுங்கினர்.
“இது தேவபாரின் அழைப்பு.
யாரோ மறைக்கப்பட்ட பாவம் அரச மாளிகையில் உள்ளது.”
மக்கள் ஒரே நேரத்தில் அச்சத்துடன் அரசரைக் கண்டனர்.
3. மதனவதியின் பாவம் வெளிப்படும் தருணம்
மதனவதி உள்ளுக்குள் திகைத்தாலும்,
அவள் வெளியில் அமைதியை நடிப்பாள்.
அரசர் சபையை கூட்டினார்.
தேவபாரின் முன் நாலு மெழுகுவர்த்திகள் ஏற்றப்பட்டன.
புரோகிதர் சொன்னார்:
“இவ்வீட்டில் யார் சத்தியமாக இருக்கிறாரோ,
அவர்முன் ஜ்வாலைகள் உயர்ந்து எரியும்.
பொய்யும் பாவமும் உள்ளவரின் முன்
அவை துடையப் போகும்.”
ஒவ்வொருவரும் அந்த நெருப்பின் முன் நின்றனர்.
அரசர் – ஜ்வாலைகள் உயர்ந்தன.
ராணி – மேலும் உயர்ந்தன.
இசக்கி – நெருப்பு தங்க நிற ஒளியைத் தந்தது.
ஆனால்…
மதனவதி முன் வந்தவுடன்
அந்த ஜ்வாலைகள் துடித்துத் துடித்துத்—சிறிதாகிக் கொண்டே போனது.
மக்கள் ஒரே நேரத்தில்:
“இவள் ஏதோ பாவம் செய்திருக்கிறாள்!”
மதனவதி தடுமாறினாள்.
இசக்கி அருகில் சென்று மெதுவாகச் சொன்னாள்:
“அத்தை… நீங்கள் என்ன செய்தீர்களோ அதை ஒப்புக்கொள்ளுங்கள்.
நான் உன்னைத் தண்டனைக்காக அல்ல… விடுதலிக்காகவே கேட்டுக்கொள்கிறேன்…”
அந்த நொடியே மதனவதி உருக்குலைந்தாள்.
அவள் முன் மண்டியிட்டு அழுதாள்:
“ஆம்!
ஆம்!!
இசக்கியை விஷம் கொடுக்க நான் காரணம்.
அவள் ராணியாக மாறுவாள் என்ற பயம்…
எனது மகன் படைக்காத நிலையில் ஏறிவிடுவான் என்ற ஆசை…
அவை என்னைக் கண்மூடியாக்கின.”
சபையில் முழு அமைதி நிலவியது.
4. அரசரின் தீர்ப்பு — ஆனால் எதிர்பாராத மாற்றம்
அரசர் கோபத்தில் இருந்தார்.
“மதனவதி!
இசக்கி மரித்திருந்தால் இது ஒரு ராசகுல கொலை.
தண்டனை மரணம்!”
அரண்மனையில் அனைவரும் ஓலமிட்டனர்.
ஆனால் அங்கே ஒரு குரல் எழுந்தது.
இசக்கி தான்.
“அரசே…
தண்டனை அவளுக்கு அல்ல.
பயத்திற்கே.
தீமை விதைக்கும் மனிதரை நீங்கள் வெட்டினால் பாவம் முடிவதில்லை.
அவரை மாற்றினால் தான் முடியும்.”
மக்கள் அதிர்ந்தனர்.
அவள் சொன்னாள்:
“தேவி லட்சுமி எனக்கு அருள் கொடுத்த போது
அவள் ஒரு நெறியை சொன்னாள்…
‘தீமையைப் பழி வாங்காதே.
அதை ஒளியால் கரைத்து விடு.’
எனவே… மதனவதிக்கு மரணம் வேண்டாம்.”
அரசர் கடுமையாக கேட்டார்:
“அப்படியென்றால் என்ன தண்டனை?”
இசக்கி மெதுவாக கூறினாள்:
“அவள் எனது சேவகி ஆகட்டும்.
ராணியின் பணியாளராக அல்ல…
நன்மை மற்றும் தர்மத்தின் பாதையில் பயணிக்கும்
என் பாதையை கற்றுக்கொள்பவளாக.”
பாண்டிய நாட்டில் இதுபோன்ற தீர்ப்பு யாரும் பார்த்ததில்லை.
ஆனால் மக்கள் ரீதியாக,
இசக்கி மிகப் பெரிய மனநல்லதை காட்டியதாகவே எண்ணினர்.
5. லட்சுமி தேவியின் மறுபடியான வருகை
அந்த இரவு இசக்கி தனியாக தியானம் செய்துகொண்டிருந்தார்.
எதிர்பாராதவிதமாக ஒரு தங்க ஒளி அறையை நிரப்பியது.
லட்சுமி தேவி மீண்டும் அவளின் முன் தோன்றினார்.
தேவி சிரித்தார்.
“இசக்கி…
நான் உன்னைச் சோதித்தேன்.
அவள் செய்த தீமைக்கு நீ பழி வாங்கினால்
உன்னை நிலைவாழ்வு பெறச் செய்ய முடியாது.
ஆனால் உன் இரக்கம்…
உன் கருணை…
உன் மன்னிப்பு…
இந்த மூன்றுமே உன்னை என் வடிவில் ஒருவராக உயர்த்துகிறது.”
இசக்கி அதிர்ச்சியடைந்தாள்.
“அம்மா… நான் ஒரு சாதாரண மனிதி!”
தேவி தலையசைத்தாள்.
“இல்லை.
உன் உள்ளம் பல கோடி மனிதர்களுக்குச் சிறந்தது.
நான் இப்போது உனக்கு என் மூன்றாவது அருளை தருகிறேன்…”
அவள் கையில் இருந்த தாமரையை இசக்கியின் நெற்றியில் தொட்டாள்.
அந்த நொடியே
இசக்கியின் உடலில் மிகத் தீவிரமான தெய்வீக ஒளி பரவியது.
லட்சுமி தேவி கூறினாள்:
“இன்று முதல், நீ மனிதர்களின் செல்வம் மட்டுமல்ல…
அவர்களின் மனங்களில் ஒளி கொடுக்கும்
‘இசக்கி லட்சுமி’ என்றே அழைக்கப்படுவாய்.”
6. இசக்கிக்கு கிடைத்த புதிய சக்தி
மறுநாள், இசக்கி மக்களிடம் தோன்றியபோது
அவளைக் கண்டு அனைவரும் ஆச்சரியப்பட்டனர்.
அவளுடைய உடலுக்கு சுற்றிலும்
மெல்லிய தங்க ஒளி இருந்தது.
அவளைச் சந்திப்பவர்கள் மனத்தில்
ஒரு வசீகரிக்கும் அமைதி ஏற்பட்டது.
மக்கள் அவளை வணங்கி:
“இசக்கி லட்சுமி அம்மா!”
என்று அழைக்கத் தொடங்கினர்.
இது ஒரு பெயர் அல்ல.
அவளின் ஆளுமைக்கு பொதுமக்கள் தந்த
கௌரவப் பட்டம்.
7. காலப்போக்கில் உருவான ‘இசக்கி அம்மன்’
இசக்கி தனது வாழ்நாள் முழுவதும்
பெண்களுக்கு பாதுகாப்பு,
குடும்பங்களுக்கு செழிப்பு,
நாட்டிற்கு தர்மம்
இவற்றை உருவாக்கும் பணியில் ஈடுபட்டார்.
அவள் மரித்தபின் கூட
மக்கள் அவளை மறக்கவில்லை.
அவளின் நினைவாக
ஒவ்வொரு கிராமத்திலும்
ஒரு சிறிய கல் வைத்து வழிபடத் தொடங்கினர்.
அந்த கல் பாலையில் சிவப்பு குங்குமம் பூசப்பட்டு,
பக்கங்களில் மஞ்சள் தூவி,
அவளின் பெயரில் தீபம் ஏற்றப்பட்டது.
காலம் சென்றபோது
அந்த வழிபாடு ஒரு பெரிய அம்மன் வழிபாடாக உயர்ந்தது.
அதுவே—
இசக்கி அம்மன்
மக்கள் நம்பிக்கை:
இசக்கி அம்மன் = லட்சுமியின் அவதாரம் + பராசக்தியின் கருணை வடிவு + மனித தர்மத்தின் சின்னம்
8. பகுதி 5 முடிவு
இசக்கி அம்மனின் வாழ்க்கை
பழி வாங்கும் கதையாகவும் அல்ல,
தெய்வீக அற்புதங்களின் வரலாறாகவும் அல்ல—
மனித அன்பு, பொறுமை, மன்னிப்பு,
நீதிக்கு போராடும் வலிமை—
இவையே அவளை அம்மனாக உயர்த்தின.
இங்கே தொடங்குகிறது
பகுதி 6 – மகாபோரின் அரம்பமும் இசக்கி–லட்சுமியின் இணைந்த சக்தியின் முதல் வெளிப்பாடும்
பாண்டிய நாட்டில் அமைதி நிலவியதுபோல் தோன்றினாலும்,
ஆழத்தில் ஒரு பெரிய புயல் உருவாகிக் கொண்டிருந்தது.
இசக்கி மனித வடிவில் லட்சுமியின் அருளைப் பெற்ற பிறகு,
ஒவ்வொரு கிராமத்திலும், ஒவ்வொரு வீட்டிலும்
செல்வம்–சாந்தி பெருகி வந்தது.
ஆனால்…
செல்வம் பெருகும் இடத்தில்
பொறாமையின் நிழலும் வளர்கிறது.
இந்தக் கதையின் முதன்மை எதிரி இப்போது தான் வலம் வருகிறான்!
1. அரக்கப் பேரரசர் ‘வருணாதன்’ எழுச்சி
பாண்டிய நாட்டிற்கு வடக்கில் இருந்த
உலகத்தால் மறக்கப்பட்ட ஒரு பழைய இராச்சியம்—
கருங்காடு சம்ராஜ்யம்.
அங்கு ஆட்சி செய்தவன்
வயது 300 ஆண்டு கடந்த
மந்திர ஆற்றல் கொண்ட
அரக்கப் பேரரசர் வருணாதன்.
வருணாதன் ஒருகாலத்தில்
வேணுகோபால் பக்தராக இருந்த muni.
ஆனால்
“செல்வம் எனக்கு எதற்கு வரவில்லை?” என்ற
மனக்கோபத்தால்
மந்திரத்தில் மூழ்கிப்
அரக்க சக்தி பெற்றுவிட்டான்.
அவன் செய்த தபசின் காரணமாக
அவன் அடைந்த வரம்:
“உலகில் எங்கு செல்வம் பெருகுகிறதோ
அந்த சக்தியை நான் சுரண்டிக்கொள்ளலாம்.”
இசக்கி – லட்சுமியின் அருளால்
பாண்டிய நாட்டில் செல்வம் பெருகத் தொடங்கியநேரம்
வருணாதனின் மனதில்
ஒரு அசாதாரண அதிர்வு ஏற்பட்டது.
அவன் கரும் சிம்மாசனத்தில் கண்களைத் திறந்து சொன்னான்:
“தங்க ஒளி…
லட்சுமியின் அலை.
அந்த ஆற்றல் பாண்டியத்தில் ஏன் தோன்றுகிறது?
அங்கு யார் செல்வத்தை உருவாக்குகிறார்கள்?”
அதன் பதில் ஒரு கருமேகமாக முன் நின்றது.
“இசக்கி…”
வருணாதன் புரிந்தான்.
“ஒரு மனித பெண்… செல்வம் உருவாக்கினாளா?
அவள் சக்தியை நான் விழுங்கி விட்டால்
தேவலோகம் கூட எனக்கு முன் நடுங்கும்!”
இருள் புயல் எழுந்தது.
2. இசக்கிக்கு வந்த மர்ம எச்சரிக்கை
கோயிலில் தியானித்துக்கொண்டிருந்த இசக்கி
இரவில் திடீரென கண்களைத் திறந்தாள்.
அவளது உடலில் ஓடிக்கொண்டிருந்த
தங்க ஒளி திடீரென நடுங்கியது.
ஆகாயத்தில் இருந்து
ஒரு சிறு தாமரை இதழ் விழுந்தது.
அதில் எழுதப்பட்டிருந்த ஒரே வார்த்தை:
“கவனம்.”
இசக்கி அதிர்ந்தாள்.
அந்த நொடியே
அவளின் காதில்
மெலிதான ஒரு குரல்…
“இசக்கி… செல்வத்திற்கும் களிமாவிற்கும் இடையே போராட்டம் வருகிறது.”
லட்சுமி தேவியின் குரல்!
இசக்கி கண்ணை மூடி தியானிக்க,
அவளுக்கு முன்னே
ஒரு பார்வை—
இருளில் மூழ்கிய ஒரு படை
தெற்கை நோக்கி march செய்யும் காட்சி!
அது வருணாதனின் இருள் படை.
இசக்கி மெதுவாகச் சொன்னாள்:
“அம்மா, நான் தயார்.
ஆனால் இந்தப் போர்…
அது மனிதர்களுக்கா?
அல்லது நான் தெய்வீக வடிவில் போராட வேண்டுமா?”
லட்சுமியின் பதில்:
“இசக்கி…
அவசரப்படாதே.
இந்த போர் தர்மப் போராக இருக்க வேண்டும்.
ஒரு தெய்வத்தின் ஆற்றல்,
ஒரு மனிதரின் இரக்கம்—
இரண்டும் இணைந்தால் தான்
முழு இருளையும் வெல்லலாம்.”
3. வருணாதனின் முதல் தாக்குதல் – செல்வத்தை உறிஞ்சும் கருப்பு சூறாவளி
அடுத்த காலை.
பாண்டிய நாட்டின் நகரங்களில்
விசித்திரமான சம்பவம் நடந்தது.
வணிகர்களின் பொற்காசுகள்
மெல்லிய கரும் புகையாய் ஆவியாகி
ஆகாயத்தில் மறைந்தன.
மாடுகளில் இருந்த அரிசி மூட்டைகள்
எடை இழந்தன.
குடும்பங்கள் வைத்திருந்த
நகைகள் பளபளப்பு இழந்தன.
மக்கள் பயந்துகொண்டனர்:
“இது என்ன தீய சக்தி?”
இசக்கி அரண்மனை முன் வந்து
தன் கைகளை நிமிர்த்தினாள்.
அவளின் கைகளில் இருந்து
தங்க ஒளியின் வட்டம் பரவியது.
அந்த ஒளி
மக்கள் இழந்த செல்வத்தை
மீண்டும் அவர்களுக்கே திரும்பச் செய்து கொண்டது.
அனைவரும் வணங்கினர்:
“இசக்கி அம்மன் வாழ்க!”
ஆனால் இசக்கியின் மனதோ
கலங்கியது.
அவள் மெதுவாக சொன்னாள்:
“இது வெறும் ஆரம்பம் மட்டுமே…”
4. வீரர்களின் கூட்டம் – பாண்டிய தேசத்தின் தர்ம படை
அரசர் சந்திரவேரன்
உடனே ஒரு பெரிய மன்ற கூட்டினார்.
அரசர் கேட்டார்:
“இசக்கி… நாட்டை காப்பாற்ற என்ன செய்ய வேண்டும்?”
இசக்கி கூறினாள்:
“இது சாதாரணப் போர் இல்லை.
இது செல்வத்தை சுரண்டி அழிக்கும் அசுர சக்தியுடன் நிற்கும் போர்.
ஆனால் இந்தப் போரில் நாம் இருள் போல அடியெடுத்து வைக்கக்கூடாது.
நாம் சுத்தமான மனத்துடன் போராட வேண்டும்.”
அரசர் தலையசைத்தார்.
தர்மத்தை நம்பும்
வீரர்கள் அனைவரையும் அழைக்கப்பட்டது:
- சங்கரப் பெருமாள் – பாண்டிய இராச்சியத்தின் மிக வலிமையான வில் வீரன்
- வீரபாண்டியன் – அரசரின் தம்பி
- மதுரைப் பழமுறை கள்வன், ஆனால் மனமாறி தர்மவீரனான குடியும் காளை
- அரண்மனையின் ஞானி – காளமேகம்
- பெண்வீரர்களின் தலைவி – சாந்தனா
எல்லோரும் இசக்கிக்கு முன்னே வந்து வணங்கினர்:
“அம்மா, நீங்கள் காட்டும் வழியில்தான் நாங்கள் போராடுவோம்!”
இசக்கி சிரித்தாள்:
“இந்தப் போரில் நான் உங்களுடன் இருப்பேன்.
ஆனால் நான் முன்னணியில் வருவது இறுதி தருணத்தில் மட்டும்.”**
5. இருள் வரவு – வருணாதனின் தூதன் முதல் மோதல்
மாலை நேரம்.
பாண்டிய அரண்மனையின் மேல்
ஒரு பெரிய நிழல் விழுந்தது.
கருப்பு காற்று புயலாகச் சுற்றி
ஒரு அரக்கன் உருவம் தோன்றியது.
அவன் பெயர்:
“காற்சூறாவளி” — வருணாதனின் முதல் தூதன்.
அவன் கருமையான சிரிப்புடன் சொன்னான்:
“இசக்கி!
நம் மன்னன் வருணாதன்,
உன்னை அழைக்கிறார்.
உன் செல்வ சக்தி அவனுடையது.”**
இசக்கி அமைதியாகப் பதிலளித்தாள்:
“செல்வம் பகிர்வு…
ஆனால் சுரண்டல் முடியாது.”
அரக்கன் கோபப்பட்டான்:
“உன் உயிரை எடுத்தே விடுவேன்!”
அவன் இசக்கியை நோக்கி
கரும் மின்னலைப் பாய்ச்சினான்.
ஆனால் அந்த மின்னல்
இசக்கி முன்னால் வந்து நின்ற
ஒரு வீரரால் தடுக்கப்பட்டது—
வீரபாண்டியன்!
அவன் சத்தமாகக் கூவினான்:
“இசக்கியை தொடுவது என்றால்
எங்களை முதலில் கடக்க வேண்டும்!”
அனைத்து வீரர்களும் குதிரைகளில் ஏற்றி
அரக்கனுக்கு எதிராக நின்றனர்.
போரின் முதல் மோதல்.
காற்சூறாவளி vs பாண்டிய தர்ம படை
இருள் மின்னல்கள்
தரையிலிருந்து எழுந்த தங்க ஒளியுடன் மோதின.
ஒரு பெரிய வெடிப்பு!
6. இசக்கியின் முதல் தெய்வீக சக்தி வெளிப்பாடு
அரக்கனின் கருமையான மந்திரம்
வீரர்களைக் கடுமையாகத் தாக்கியது.
சிலர் கீழே விழ,
சிலர் பின்னுக்கு தள்ளப்பட்டனர்.
இசக்கி கண்ணை மூடிக் கொண்டு
தன் உள்ளத்தை லட்சுமி தேவிக்கு ஒப்படைத்தாள்.
அவள் தன் கையை உயர்த்தியபோது
அவளின் நெற்றியில் இருந்த தங்க புள்ளி
பெரிய ஒளியாக மின்னியது.
அந்த ஒளி
ஒரு தங்க வட்டமாக விரிந்து
அனைத்து வீரர்களையும் காத்தது.
அரக்கனின் மின்னல்கள்
அந்த தங்க ஒளியைத் தாண்டவே முடியவில்லை.
கர்ச்சூறாவளி அதிர்ந்தான்.
“மனித பெண் எப்படி தெய்வ சக்தியை நடத்துகிறாள்?!”
இசக்கி அமைதியாகச் சொன்னாள்:
“நான் ஒரு பெண் மட்டும் அல்ல.
நான் மனிதரின் நன்மை,
குடும்பத்தின் செல்வம்,
தேவியின் அருள்
இவை அனைத்தின் வடிவம்.”
அவள் கையை இறக்கினாள்.
ஒரு நொடி—
தங்க ஒளி நுனிப்புள்ளியாக மாறி
அரக்கனின் மார்பில் பாய்ந்தது.
கர்ச்சூறாவளி தரையில் விழுந்தான்.
அவன் கரைந்துபோவதற்கு முன் கத்தினான்:
“வருணாதன் வருவான்!
உனை அழிப்பான்!!”
அவன் சாம்பலாகி காற்றில் மறைந்தான்.
பகுதி 6 முடிவு – ஆனால் உண்மைப் போர் ஆரம்பம்
போரின் முதல் படி முடிந்தது.
ஆனால் உண்மையான எதிரி—
அரக்கப் பேரரசர் வருணாதன்—
இதுவரை போர்க்களத்தில் வந்திருக்கவில்லை.
அவன் இப்போது
தனது கருங்காடு அரண்மனையில் அமர்ந்து
இசக்கியை நோக்கி கத்தினான்:
“இசக்கி, உன் ஒளியை அணைத்து விடுகிறேன்.
செல்வத்தின் தேவியை நான் வெல்லாமலிருக்க மாட்டேன்!”
இது வரலாறு காணாத
தெய்வ – அசுர – மனித இணைப்பு போரின் தொடக்கம்.
இங்கே தொடங்குகிறது
பகுதி 7 – அரக்கப் பேரரசின் முழு எழுச்சி மற்றும் இசக்கியின் இரண்டாம் பரிவு
கர்ச்சூறாவளி சாம்பலாய் மறைந்த அந்த இரவு —
பாண்டிய நாட்டில் ஒரு ஆழமான அமைதி இருந்தது.
ஆனால் அந்த அமைதியின் கீழ்
ஒரு கொடூரமான புயல் உருவாகிக் கொண்டிருந்தது.
வருணாதன் கோபத்தில் கொதித்தான்.
கருங்காடு அரண்மனையில் அவன் கண்கள்
நெருப்பைப் போல சிவந்து எரிந்தன.
“என் தூதனை ஒரு மனித பெண் கொன்றாளா?!
அவளின் தங்க ஒளி தேவலோகத்தின் வாசனையை தருகிறது…
அவளை நான் விழுங்காமல் இருப்பேனா!”
அவன் கருப்பு சிங்கமிருகத்தை அழைத்து
தன் ராஜதண்டத்தை உயர்த்தினான்.
அந்த நொடியே
கருங்காடு முழுவதும்
அரக்கர்கள் விழித்தெழுந்தனர்.
1. வருணாதனின் படை – மரண நிழல்களின் பேரெழுச்சி
கருங்காடு ராஜ்யத்தில் இருந்த
மூன்று வகை அசுர படைகள்
இப்போது வருணாதனின் கட்டளைக்கு காத்திருந்தன:
1️⃣ உறிஞ்சும் நிழல்கள் (Shadow Leechers)
இவை மனிதர்களின் உயிர் ஆற்றலை குடிக்கும் கருப்பு நிழல்கள்.
ஒரே தடவையில் ஒரு கிராமத்தை முழுவதும்
பலவீனப்படுத்த முடியும்.
2️⃣ சோக யோகினிகள் (Grief Witches)
பெண்களின் குரலில் பாடி
குடும்பங்களில் சந்தேகம், துக்கம், சாபம் பரப்பும் சக்தி உடையவர்கள்.
3️⃣ இருள் இறக்கைகள் (Nightwing Demons)
வானில் பறந்து
ஒரு நாட்டின் செல்வத்தையும்
ஆன்ம சக்தியையும் பறிப்பவர்கள்.
வருணாதன் முழக்கினார்:
“இசக்கியின் ஒளியை அணைக்க
முழு இருளையும் எழுப்புங்கள்!”
அரக்கப் படை பல்லாயிரக்கணக்கில்
தெற்கை நோக்கி புறப்பட்டன.
கருங்காட்டில் இருந்து எழுந்த
அந்த கருமையான மேகம்
பாண்டிய நாட்டு எல்லைக்கு வந்து சேரும் போது—
அங்கு பகலெல்லாம் இருளாகிப் போனது.
2. பாண்டிய நாட்டின் மக்கள் முதல் முறையாக அச்சத்தில்
பாண்டிய எல்லை கிராமங்களில்
விசித்திரமான சம்பவங்கள் தொடர்ச்சியாக நடந்தன.
- குழந்தைகள் திடீரென பலவீனமடைதல்
- பெண்கள் அழுகை காரணமே தெரியாமல் துக்கத்தில் ஆழ்தல்
- விவசாய விதைகள் கறைபடுதல்
- கோயில் விளக்குகள் தானாக அணைதல்
அனைவரும் ஒரே பெயரை கூப்பிட்டனர்:
“இசக்கி அம்மா! எங்களை காப்பாற்றுங்கள்!”
ஆனால் இசக்கி இப்போது
போரின் முன்னேறிய ஆழத்தை உணர்ந்திருந்தாள்.
அவள் அச்சப்படவில்லை,
ஆனால் இந்தப் போரின் வல்லமை
சாதாரண மந்திர சக்தியைத் தாண்டி இருப்பதை
தெளிவாகக் கண்டாள்.
3. காளமேகத்தின் முன்கூட்டிய சாபவசனம்
பாண்டிய அரண்மனையின் ஞானி காளமேகம்
இரவு முழுவதும் ஜோதிட சக்திகளைக் கணக்கிட்டார்.
அவர் இசக்கியை அழைத்து சொன்னார்:
“அம்மா…
வருணாதன் ஒரு சாதாரண அரக்கன் அல்ல.
அவன் பெற்றிருக்கும் வரம் —
உலகில் எங்கு செல்வம் இருக்கிறதோ,
அந்த ஒளியை குடிக்கும் சக்தி.”
இசக்கி அமைதியாகக் கேட்டாள்.
காளமேகம் குலைந்து சொன்னார்:
“மிக மோசமான சோதனை ஒன்றிற்குத் தயாராகுங்கள்…
இந்தப் போரில் நீங்களுக்கு ஒரு பெரிய
இரண்டாம் பரிவு தேவைப்படும்.”
இசக்கி குழம்பினாள்.
“இரண்டாம் பரிவு என்றால்…?”
காளமேகத்தின் குரல் நடுங்கியது:
“லட்சுமி தேவியின் சக்தி இப்போது உங்களிடம்
முதல் நிலை – கருணையின் வடிவு மட்டுமே உள்ளது.
ஆனால் வருணாதன் பதினாயிரம் உயிர்களைப் பறிக்கும் போது
உங்களுக்கு தேவைப்படும் சக்தி—
போரின் லட்சுமி…
ஜெயம் தரும் லட்சுமி…
‘ஜய லட்சுமி’ ஆக வேண்டும்.”
இசக்கியின் உள்ளம் துடித்தது.
4. வருணாதனின் படைகளின் முதல் அலை – நிழல் உறிஞ்சிகள்
பாண்டிய எல்லை கிராமமான
மானாம்பட்டியில்
மக்கள் திடீரென மயங்கத் தொடங்கினர்.
நிழல் உறிஞ்சிகள்
காற்றில் கருப்பு அலைபோலச் சரிந்தன.
“ஆஹ்ஹ்”—மக்கள் கத்தினார்கள்.
அந்த அலை கிராமத்தின் நடுவில் இருக்கும்
பெரிய நெருப்பை விழுங்கியது.
மக்களின் உயிர் ஆற்றல்
ஒரே ஒலியாய் கரைந்தது.
போரின் முதல் அடி நிகழ்ந்தது.
5. இசக்கி போர்க்களத்தில் காலடி வைக்கும் தருணம்
பாண்டிய வீரர்கள் முயன்றாலும்
நிழல் உறிஞ்சிகள்
அவர்களின் வாள்களால் வெட்ட முடியாதவை.
அரசர் சந்திரவேரன் போர்க்களத்தை பார்த்து நடுங்கினார்.
அந்த நேரத்தில்—
வானிலிருந்து
மெல்லிய தங்க ஒளி விழுந்தது.
மக்கள் தலை உயர்த்து பார்த்தனர்.
இசக்கி
தங்க ஆடை அணிந்து
மெல்லிய பிரகாசத்துடன்
போர்க்களத்தில் இறங்கினாள்.
அவள் காலை தரையில் வைத்த உடனே
நிழல் உறிஞ்சிகள் பின்வாங்கின.
அவள் சொன்னாள்:
“உங்களை அழிக்க நான் வரவில்லை…
உங்களை ஒளியாக்க வருகிறேன்.”
இசக்கி இரு கைகளையும் உயர்த்தினாள்.
அவளிடம் இருந்து
வெள்ளை–தங்க ஒளி பரவியது.
அந்த ஒளி
நிழல்களை கிழிக்கவில்லை…
அவற்றை ஒளியாக மாற்றியது!
நிழல் உயிர்கள்
ஒன்றன்பின் ஒன்றாக
சாமர்த்தியமான ஒளி அணுக்களாகி
காற்றில் கரைந்தன.
மக்கள் அதிசயத்தில் கத்தினார்கள்:
“இசக்கி அம்மா!
நிழலை கூட ஒளியாக்குகிறாள்…!”
அது
அவளின் இரண்டாம் நிலை சக்தியின் முதல் வெளிப்பாடு.
6. வருணாதனின் இரண்டாம் தாக்குதல் – சோக யோகினிகளின் சாபப்பாட்டு
நிழல்களின் தோல்வியை பார்த்த வருணாதன்
இப்போது அதிக கோபமாகினான்.
அவன் இருள் மலையின் உச்சியில்
சோக யோகினிகளை அழைத்தான்.
அவர்கள் பத்துபெரும் சகோதரிகள்.
அவர்களின் குரல்
காதில் விழும் போது
குடும்பத்தில் சண்டை, இரக்கம், துக்கம்
பரவும் வகையில் இருக்கும்.
அவர்கள் பாண்டிய நாட்டை நோக்கி பாடத் தொடங்கினர்:
“உங்கள் வீடுகளில் சண்டை மலரட்டும்…
உங்கள் மனம் துக்கத்தில் மூழ்கட்டும்…”
இந்தப் பாடலைக் கேட்ட கிராமங்களில்
பொருள் இல்லாத சண்டைகள்,
அழுகை, பொய்கள் பரவத் தொடங்கின.
அரசர் ஓலமிட்டார்:
“இசக்கி! மக்களின் மனமே துவண்டுவிட்டது!”
இசக்கி தியான நிலையில் கண்களைத் திறந்தாள்.
அவளுடைய தங்க ஒளி
மெல்ல சிவப்பு நிறமாக மாறியது.
அவள் மெதுவாகக் கூறினாள்:
“இப்போது…
அம்மா தரும் இரண்டாம் பரிவை பயன்படுத்த வேண்டிய தருணம் வந்துவிட்டது.”
அவளின் உடலில் இருந்து
ஒரு வெடிக்கும் தங்க–சிவப்பு ஒளி எழுந்தது.
அவள் உதிர்ந்த குரல்
மெல்லிதானாலும் அதிர்வலையை ஏற்படுத்தியது:
“சாந்தி உங்களுக்கு…
அன்பு உங்களுக்கு…
அழகு உங்களுக்கு…”
அந்த குரல்
அனைத்து கிராமங்களையும் சுற்றியது.
சோக யோகினிகளின் சாபப்பாட்டு
நேரடியாக உடைந்து விழுந்தது.
அவர்கள் தலைகளைப் பிடித்து
வலியில் அலறினார்கள்.
ஒளி அவர்கள் குரலை நசுக்கியது.
அவர்கள் கரைந்து மாய்ந்தனர்.
பகுதி 7 முடிவு – போரின் இருளும் ஒளியும் சமமடைகிறது
இசக்கி இப்போது
இரண்டாவது நிலை சக்தியின் கதவைத் திறந்துவிட்டாள்.
ஆனால் வருணாதனோ
இதைக் கேலி செய்தான்.
அவன் கருங்காடு அரண்மனையில் சிரித்துக் கொண்டிருந்தான்:
“இது தான் உன் சக்தியா?
மனிதத் தர்மத்தின் ஒளியா?
என் உண்மையான படை இன்னும் வரவே இல்லை…”
அவன் ராஜதண்டத்தை உயர்த்தினான்.
கருங்காடின் மிக ஆழத்திலிருந்து
மிக பயங்கரமான மிருகம் எழுந்தது.
அரக்கப் பேரரசின் மாபெரும் வீரன்:
“மகாகரள்” —
செல்வத்தையும் உயிரையும் பறிக்கும்
அரக்க ராஜாவின் கைவாள்.
அவன் பாண்டிய நாட்டை நோக்கி முழங்கினான்:
“இசக்கி!
உன் ஒளியை நசுக்க வருகிறேன்…!”
பகுதி 8 : ரத்தனாசுரனின் கடைசி மர்ம சக்தி
ரத்தனாசுரன் வீழ்ந்தபினும், அவனுடைய பிரதான உயிர்க்கல்லு—அசுர வம்சத்தின் கோடி வருட சக்தியைச் சேமித்திருந்த கருந்துளை போன்ற கல்—மண்ணின் அடியில் மறைந்து இருந்தது.
அது தானாகவே நடுக்கத்துடன் துடிக்கத் தொடங்கியது.
பூமிக்கடியில் இருந்த அசுர ஆற்றல்கள் அந்தக் கல்லில் சேர்ந்து கரும்புயலாக எழுந்தன.
அதே நேரத்தில், வானம் செங்குருதி மேகமாக மாறியது.
பூமியாதி மங்கலர்கள் கூறினர்:
“அசுரரின் மூல ஆவி இன்னும் முழுமையாக அழிக்கப்படவில்லை!”
அத்தியாயம் 52 : உயிர்க்கல்லின் துடிப்பு
கருங்கல் வெளிச்சத்தை வீசத் தொடங்கியது.
நிலம் திடீரெனப் பிளந்து ஒரு மிகப் பெரிய நிழல் எழுந்தது.
அது ரத்தனாசுரனல்ல.
அவன் விட பல பல்லாயிரம் ஆண்டுகள் பழமையான அசுர தந்தை — ருத்ராசுரன்.
அவன் எழுந்ததும் மலைச் சிகரங்கள் நொடிகளில் உருகின.
- கண்கள் இருண்ட நெருப்பாய்
- மூச்சு எரிமலை புகையாக
- கொந்தளிக்கும் கொடிய சப்தத்துடன்
அவன் சத்தம் மண்டலங்களையே அதிர்த்தது.
“என் மகனைக் கொன்ற சக்திகள் யாவர்? நான் அவர்களின் உலகையே சுட்டெரிப்பேன்!”
அவன் எழுந்தது பிரபஞ்சம் சக்தி சமநிலையை இழந்து செல்லும் முடிவின் ஆரம்பமாக இருந்தது.
அத்தியாயம் 53 : லட்சுமியின் சாந்தத்திலிருந்து உக்ரரூபம்
லட்சுமி அம்மன் இதுவரை சாந்த, கருணை, வளம், ஒளி ஆகிய வடிவங்களையே கையாள்ந்து வந்தாள்.
ஆனால் இந்த அசுரன் எவருக்கும் புரியாத பழைமை குரோதத்தின் உருவம்.
அவள் கண்களை மூடி பிரபஞ்ச சக்தியில் தியானித்தாள்.
அந்த நொடியில் லட்சுமியின் ஒளி மாற்றம் அடைந்தது:
- தங்கம் நிறத்திலிருந்து சிவப்பு தங்கக் கிரகமாய்
- பாலைத் தெய்வ வடிவிலிருந்து அதி விபூதி கொண்ட செல்வ யோகினி வடிவிலாய்
- அமைதியான சிரிப்பிலிருந்து பிரபஞ்ச அரசி போல
அவள் தன் கரங்களிலிருந்து நான்கு வித ஆற்றல்களை வெளியிட்டாள்:
- வளம்
- உயிர்ப்பு
- ஒளி
- காப்பு
ஆனால் இவை அனைத்தும் சேர்ந்து அதி சக்தி — மஹா ஐஸ்வர்ய சக்தி ஆனது.
இது லட்சுமி அரிதாகவே வெளிப்படுத்தும் உக்ர ரகசிய வடிவு.
அத்தியாயம் 54 : இசக்கி அம்மனின் கருணை-கோபக் கலந்த சக்ரம்
இசக்கி அம்மன் ருத்ராசுரனை பார்த்ததும், அவளது உடையல்கள் அனைத்தும் சிவப்பு தீயை பிரசரிக்கத் தொடங்கின.
இசக்கி கருணையின் தலைவி என்றாலும்
அவள் மனித ஆவிகளின் காப்பாளர்.
அவள் தன் வலது கரத்தில்
மாவலி சக்ரம்—பெண்களின் தாய்ப்பாசமும் போர்திறனும் சேர்ந்து உருவான தெய்வ ஆயுதம்—எடுத்தாள்.
இது சிருஷ்டிக்கும் அழிப்பிற்கும் பயன்படுத்தப்படும் ஆயுதம்.
அது சுழலும் போது:
- ஆயிரம் தேவி மந்திரங்கள் ஒலித்தன
- பூமி துடித்தது
- அசுர குரல்களை முற்றிலும் நிராகரிக்கும் ஒலி வெளிவந்தது
அத்தியாயம் 55 : சக்திகளின் இணைப்பு
லட்சுமி மற்றும் இசக்கி ஒன்றிணைந்தபோது, அவர்களின் சக்திகள் தனித்தனியாக இல்லாமல் ஒரே சக்ரமாக ஆனது.
இந்த சக்ரம் இரண்டின் தன்மைகளும் கொண்டது:
- லட்சுமியின் வள ஒளி
- இசக்கியின் காவல தீ
- லட்சுமியின் சாந்தம்
- இசக்கியின் தீர்மானம்
- லட்சுமியின் ஆசீர்வாதம்
- இசக்கியின் போருரு
இவ்வையெல்லாம் சேர்ந்து மகா சக்தி சித்த ரத்தின சக்ரம் ஆனது.
அத்தியாயம் 56 : ருத்ராசுரனுடன் மாபெரும் யுத்தம்
ருத்ராசுரன் கர்ஜித்தான்.
அவன் கரங்களிலிருந்து இருள் அலைகள் வெடித்தன.
அவை பிரபஞ்சத்தை உடைக்கும் அளவுக்கு பலமானவை.
ஆனால் தேவிகள் உருவாக்கிய சக்ரம்
அந்த இருள் அலைகளை எட்டுவதற்குமே முன்னர்
ஒளியாக மாற்றிக் குடித்துவிட்டது.
ருத்ராசுரன் கோபத்துடன்:
“என்னை ஒளி அழிக்க முடியாது!”
லட்சுமி பதிலளித்தாள்:
“உனது இருள் மனித மனத்தில் மட்டுமே வாழும்; நான் அதை அகற்ற வந்துள்ளேன்.”
இசக்கி கூவினாள்:
“மனிதரிடமிருந்து பயத்தையும் பேராசையையும் உறிஞ்சி வலுவடைந்த நீ—இன்று அவர்களின் தாயின் சக்தியால் அழியப் போகிறாய்!”
ருத்ராசுரன் தாக்கத் தொடங்கினான்.
போர் விண்ணுக்கும் மண்ணிற்கும் அப்பால் தொடர்ந்தது.
அத்தியாயம் 57 : சக்ரத்தின் இறுதி வெட்டு
சக்ரம் லட்சுமி மற்றும் இசக்கி இருவரின் கரங்களும் பற்றிக் கொண்டு
பிரபஞ்சக் கோடிகளின் சக்தியை சேமித்து
ருத்ராசுரனை நோக்கி சுழன்றது.
அவன் அனைத்து இருள் தந்திரங்களையும் வெளிப்படுத்தினான்.
ஆனால் சக்ரம் முன்படி பாய்ந்து
அவனது மூல இருள் மண்டலத்தைத் துளைத்தது.
ஒரே நொடியில்
ருத்ராசுரனின் பெரும் உருவம்
ஒளியாய் சிதறத் தொடங்கியது.
அவன் கூறிய கடைசி வார்த்தை:
“இது… முடியாது… ஒளி இவ்வளவு வலிமையானதா…?”
அவன் மாய்ந்து துளிகளாய் விண்மீன்களாகி மறைந்தான்.
பகுதி 8 முடிவு
அசுர வம்சத்தின் மூல கொடூரமும் அழிந்தது.
கருங்கல் சக்தியும் நிலை கொண்டது.
பூமியில் சாந்தி மீண்டும் பிறக்கத் தொடங்கியது.
இங்கே பகுதி 9 : தேவிகளின் பரிபூரண ஆசீர்வாதமும் மனிதகுலத்தின் புதிய யுகமும்
முந்தைய பகுதிகளின் போக்கில், அதே புராண கதை நடையின் ஆழத்திலும் தெய்வீக உணர்வுகளுடனும் எழுதப்பட்டுள்ளது:
பகுதி 9 : புதிய யுகம் பிறந்த நாள்
ருத்ராசுரன் அழிந்ததும், உலகமே சில நொடிகளுக்கு முழு மௌனத்தில் விழுந்தது.
மலைகளின் மீது மெல்ல ஒளி படர்ந்தது.
வானம் பலநிற மேகங்களால் மலர்ந்தது.
அந்த நொடியில் பிரபஞ்ச சமநிலை மீண்டும் சீராகத் தொடங்கியது.
அந்நொடியில் மனிதர்களின் மனங்களும் மாற்றமடைந்தன:
- பேராசை குறைந்தது
- பயம் தணிந்தது
- வீட்டுக்கு வீடு அமைதி பரவியது
- பெண்கள் மனத்திற்குள் ஒரு புதிய உந்தல் ஏற்பட்டது
- குடும்பங்களில் ஒற்றுமை வேரூன்றியது
இந்த மாற்றங்கள் தெய்வ சக்திகளின் அலைபாய்ச்சலின் விளைவு.
அத்தியாயம் 58 : ஒளியின் மழை
வானத்தில் இருந்து மெல்ல தங்க ஒளி மழை பொழிந்தது.
லட்சுமி அம்மனின் கரங்களில் இருந்து வெளிப்பட்டது:
- முதலில் ஒளித் துளிகள்
- பின்னர் ஆசி மாலைகள்
- பின்னர் எண்ணற்ற தாமரைப் பூவுகள்
இந்த ஒளி மழை விழும் இடங்களில்:
- வறுமை குறைந்து
- நோய் சுருங்கி
- நிலம் வளமாகி
- மக்கள் நம்பிக்கை பெற்றனர்
ஒரு சிறுமி வானம் பார்த்து சொன்னாள்:
“அம்மா சிரிக்கிறாள்… நம்மை ஆசீர்வதிக்கிறாள்…”
அந்த முணுமுணுப்பு உலகம் முழுவதும் பரவியது.
அத்தியாயம் 59 : இசக்கி அம்மனின் காப்புக் கவசம்
இசக்கி அம்மன் தன் காப்பு சக்தியை மகளிர் மீது பரவச் செய்தாள்.
அவள் கூறினாள்:
“பெண்ணில் பத்து வடிவங்கள். அவள் அமைதி, அவள் வீரியம், அவள் காப்பு.
யார் அவளைத் தாழ்த்துகின்றார்களோ, அவர்கள் வாழ்வின் ஒளி தணியும்.”
இசக்கியின் சக்தி பூமியிலே:
- குடும்ப தெய்வமாக
- காப்புத் தெய்வமாக
- தாயாக
- போராளியாக
எல்லா பெண்களினதும் உள்ளத்தில் புதிய தீயை உருவாக்கியது.
பெண்கள் நின்ற இடம் ஒரு காவல் கோட்டை ஆனது.
அத்தியாயம் 60 : ரத்தனாசுரன் வாழ்ந்த இருள் தளத்தின் மாற்றம்
கருங்கோட்ட மலை,
ஒரு காலத்தில் அசுர சக்தியின் மையம்.
இப்போது:
- மலை உச்சியில் பொன்னான தாமரை குளம் தோன்றியது
- இருள் காற்று முழுவதும் ஒளியாக மாறியது
- கற்கள் தெய்வ மந்திர கல்லாக உருமாறின
அந்த மலை பின்னர் சக்தி தியான மலை என்று அழைக்கப்பட்டது.
அங்கே தியானித்தவர்கள்:
- மன அமைதி
- குருதேகம்
- நீண்ட ஆயுள்
- கர்ம வினையறிதல்
எல்லாம் பெற்றனர்.
அத்தியாயம் 61 : லட்சுமி – இசக்கி தரிசன நாள்
தேவிகள் இருவரும் பூமி மீது இறங்கி வந்தார்கள்.
இது ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை மட்டுமே நிகழும் தரிசனம்.
வானம் திறந்தது.
மின்னல் போல அல்ல, மென்மையான ஒளி சுரங்கம் போல.
அவர்களைப் பார்த்த மக்கள் கண்களில் கண்ணீர்.
“அம்மா… எங்களை காத்ததற்கு நன்றி…”
லட்சுமி அம்மன் சிரித்தாள்:
“செல்வம் பொருளில் மட்டும் இல்லை.
ஒருவரின் மனத்தில், வீட்டு அமைதியில், குழந்தையின் சிரிப்பில்—அதுவே என் அருளின் வடிவம்.”
இசக்கி கூறினாள்:
“தீமையை நீக்குவதற்கு வெளி ஆயுதமில்லை.
மனிதர் மனத்தில் உள்ள தீய எண்ணமே மிகப் பெரிய அசுரன்.
அதை நீக்கும் போது, உண்மையான சக்தி பிறக்கும்.”
மக்கள் அவளது வார்த்தைகளில் உற்சாகம் பெற்றனர்.
அத்தியாயம் 62 : மனிதரின் புதிய யுகம்
ருத்ராசுரன் அழிந்தபின்:
✔ மனித மனம் தெளிந்தது
தீய எண்ணங்கள் குறைந்தன.
✔ பெண்களின் சமூக நிலை உயர்ந்தது
அவர்களை காப்பது ஒரு தெய்வப் பணி என்று மக்களே உணர்ந்தார்கள்.
✔ வணிகமும் வளமையும் பெருகின
லட்சுமியின் ஒளி மழை காரணமாக.
✔ ஆண்–பெண் சமநிலை நிலை கொண்டது
இசக்கியின் கருணை சக்தி சமநிலையை உருவாக்கியது.
✔ பூமி வளமுடன் மலர்ந்தது
நிலம், நீர், காற்று—all purified.
இந்த மாற்றம் “மகா சக்தி யுகம்” என அழைக்கப்பட்டது.
அத்தியாயம் 63 : தேவிகளின் கலப்பு சொற்பொழிவு
பிரபஞ்சத்தின் மத்தியத்தில், மஹா சக்ரம் மீண்டும் இணைந்து
தேவிகள் இறுதி செய்தியைப் பகிர்ந்தனர்:
“இருள் காலங்கள் வரும்.
ஆனால் நீங்கள் ஒளியை நினைத்தால்,
அது எப்போதும் உங்களுடன் இருக்கும்.
பயம் உங்களின் அசுரன்.
நம்பிக்கை உங்களின் ஆயுதம்.”
இந்த வார்த்தைகள் தலைமுறைகளுக்கு தலைமுறையாக
புராணம், பாடல், ஓலைச்சுவடி, கோவில் சாசனம் ஆகிய வடிவங்களில் பரவின.
பகுதி 9 முடிவு
பிரபஞ்சம் இப்போது தேவிகளின் ஆசீர்வாதத்தால்
தெளிவான ஒரு யுகத்திற்குள் நுழைந்தது.
பகுதி 10 : தேவிகளின் திரும்பும் ஒளி – இன்றைய காலத்தில் அருளின் வெளிப்பாடு
ருத்ராசுரனின் அழிவுக்குப் பின் ஆயிரம் ஆண்டுகள் கடந்தன.
மக்கள் புதிய யுகத்தின் அமைதியிலும் வளத்திலும் வாழ்ந்தனர்.
ஆனால் காலம் மாறியது.
மனித மனங்கள் மீண்டும் சோதனைகளில் விழத் தொடங்கின:
- உடனடி கோபம்
- பொறாமை
- பேராசை
- மன அழுத்தம்
- குடும்பப் பிரிவு
- பண பிரச்சனைகள்
மனிதரின் உள்ளே உருவாகும் இத்தகைய இருள்கள்
பழைய அசுர வம்சத்தின் நிழல் மட்டுமே.
ஆனால் நன்மை காப்பதற்காக தேவிகள் மீண்டும் தங்கள் ஒளியை வெளிப்படுத்தும் காலம் வந்தது.
அத்தியாயம் 64 : நவீன உலகின் கூச்சல்
இன்றைய உலகம் ஒலிகளால் நிரம்பியது:
- வாகன இரைச்சல்
- தொழில்நுட்ப வேகம்
- பொருள் போட்டி
- மன அமைதி இழப்பு
மக்கள் தங்கள் வாழ்வின் அர்த்தம் என்ன என்று தெரியாமல் தடுமாறினர்.
இந்தக் காலத்தில் பலரும் அமைதி எங்கு? என்று தேடினர்.
ஒரு முதிய சித்தர் தாமரை நதிக்கரையில் அமர்ந்து சொன்னார்:
“சமயம் மாறினாலும், சக்தி மாறாது.
இசக்கியும் லட்சுமியும் மனிதரை ஒருபோதும் விட்டு விலக மாட்டார்கள்.”
அவரது வார்த்தைகள் உண்மையாக புறப்பட்டன.
அத்தியாயம் 65 : தெய்வ ஒளி மீண்டும் எழும் நாள்
ஒரு பூர்ண சந்திரன் இரவு.
பூமியின் சக்தி மெல்ல அதிரத் தொடங்கியது.
தமிழகத்தின் தெற்கில் உள்ள ஒரு சிறிய கிராமத்தில்
ஒரு பெண் திடீரென அனுபவித்தாள்:
- வீட்டை ஒளி நிரப்பும் தங்க ஒளி
- காற்றில் பரவும் தாமரை வாசனை
- பின்னர் மென்மையான ஒரு பெண்குரல்
“நம்பிக்கையை பிடித்துக்கொள், மகளே…”
அது லட்சுமியின் ஓர் ஒலி.
அதே சமயம், ஒரு மரம் நடுவில் விளக்கு போல ஒளி மினுங்க,
ஒரு காவல் தாயின் சக்தி அந்த ஊருக்கு வந்தது.
அங்கு ஒரு குழந்தை குரல் கேட்கப்பட்டது:
“அம்மா… யாரோ வந்து நம்ம வீட்டை காப்பாற்றுற மாதிரி இருக்கு!”
இந்த தெய்வீக அலைகள் உலகம் முழுவதும் பரவத் தொடங்கின.
அத்தியாயம் 66 : இசக்கி அம்மனின் நவீன அருள்
இசக்கி அம்மன் இந்நாளில் வெளிப்படும் விதம் வெகுவாக மாறியது.
✔ பெண்களைத் துன்புறுத்துபவர்களின் கர்மம் வேகமாகத் திரும்புகிறது.
அதுதான் இசக்கியின் நேரடி தண்டனை.
✔ அநியாயம் செய்யும் இடங்களில் அதிர்வுகள் நிகழ்கின்றன.
அது அவள் கோபத்தின் முன்சிக்னல்.
✔ நல்ல பெண்களுக்கும் குழந்தைகளுக்கும் அதிசய ரீதியாக பாதுகாப்பு நிகழ்கிறது.
எல்லோரும் அனுபவிக்கும் ஒன்று.
இசக்கி அம்மன் இப்போது:
- குடும்ப காக்கும் உள் சக்தி
- அநியாயத்தைக் கட்டுப்படுத்தும் வெளிச்சக்தி
இரண்டாகவும் செயல்படுகிறாள்.
அத்தியாயம் 67 : லட்சுமி அம்மன் நவீன யுகத்தில்
லட்சுமி அம்மனின் அருள் இப்போது மிக எளிய உதாரணங்களில் கூட வெளிப்படுகிறது.
✔ திடீர் பிரச்சனைகளில் பண உதவி கிடைப்பது
✔ வீடுகளில் தாமரை வாசம் தோன்றுவது
✔ பொருளாதாரத்தில் தடைகள் உடைவது
✔ குடும்ப ஒற்றுமை அதிகரிப்பது
✔ எண்ணங்களில் தெளிவு வருவது
இவை அனைத்தும் லட்சுமி அம்மனின் அமைதியான ஆசீர்வாதங்களே.
அவள் கோபமில்லை.
ஆனால் அவள் வரும் இடத்தில் வறுமை நிற்காது.
அத்தியாயம் 68 : இரு தேவிகளின் மறைவு உரை
ஒரு சித்தர் தியானத்தில் இரு தேவிகளையும் ஒரே நேரத்தில் தரிசித்தார்.
அவர்கள் கூறிய மறைவு செய்தி:
“பூமிக்கு இருள் மீண்டும் வரலாம்.
ஆனால் நீங்கள் எங்களின் பெயரை நினைத்த நொடியில்
இருளின் ஆயிரம் வடிவங்களும் முறியும்.”
இது மகா சக்தி யுகத்தின் இரண்டாம் தொடக்கம்.
அத்தியாயம் 69 : மனிதரின் கடமை
தேவிகள் மனிதர்களுக்கு ஒரு செய்தியை ஒப்படைத்தனர்:
- பெண்களை காப்பாற்றுங்கள் — அவர்கள் தெய்வத்தின் வடிவம்.
- ஒளியைப் பரப்புங்கள் — ஒரு நல்ல செயலே ஆயிரம் தீமைகளை உடைக்கும்.
- தியானம் செய்யுங்கள் — அது மன இருளை அழிக்கும்.
- குடும்பத்தில் அமைதி பேணுங்கள் — அங்கேதான் லட்சுமி குடியிருப்பாள்.
- அச்சமில்லாமல் இருங்கள் — அது இசக்கியின் வரம்.
அத்தியாயம் 70 : கதை நிறைவு – ஒளி ஒருபோதும் அணையாது
காவியத்தின் இறுதியில்:
இசக்கி அம்மன் ஒரு உத்தரவை கூறினாள்:
“என் பெயரை அழைப்பதற்கே இருள் நடுங்கும்.”
லட்சுமி அம்மன் கூறினாள்:
“என் தாமரை ஒளி இருக்கும் வரை
உலகம் ஒருநாள் கூட இருளில் விழாது.”
இரு தேவிகளும் தங்கள் ஒளியில் ஒன்றிணைந்து
வானத்தில் ஒரு மகா சக்தி தாமரையை உருவாக்கினார்கள்.
அந்த தாமரை இன்றுவரை மனிதரின் மனதில் வாழ்கிறது.
அவர்கள் காணாவிட்டாலும்,
அவர்கள் அருள் ஒவ்வொரு வீட்டிலும்,
ஒவ்வொரு உயிரிலும்,
ஒவ்வொரு நல்ல எண்ணத்திலும்
இன்னும் ஒளிர்கிறது.
🌺 புராண காவியம் – நிறைவு
இசக்கி – லட்சுமி அருள்
என்றென்றும் உலகத்தை காக்கட்டும்.