வால்மீகி ராமாயணம் – ஆதிகாவியம்
முன்னுரை – ஆதிகவி வால்மீகியின் எழுச்சி
ஒருகாலத்தில் “ரத்னாகர்” என்ற பெயரில் ஒரு வேட்டையன் வாழ்ந்தான். அவன் வனத்தில் வரும் யாரையும் கொள்ளையடித்து குடும்பத்தைப் போஷித்தான்.
ஒருநாள் நாரத முனிவர் அவனிடம் “இந்தப் பாவங்களின் பயனை உன் குடும்பம் பகிர்ந்துகொள்ளுமா?” என்று கேட்டார்.
அவன் வீட்டுக்குச் சென்று கேட்டபோது, யாரும் பாவத்தில் பங்கெடுக்கமாட்டோம் என்றனர்.
அந்த உண்மை அவனை உள்மனதில் அதிர்ச்சி அடையச் செய்தது. அவன் நாரதரிடம் திரும்பி வந்து பாவ நிவிர்த்திக்கு வழி கேட்டான். நாரதர் அவனை “ராம” என்ற நாமத்தைச் சொல்லச் சொன்னார். ஆனால் அவனால் “ராம” சொல்ல முடியவில்லை.
நாரதர் அதைத் தலைகீழாகச் சொன்னார் — “மரா மரா மரா…” என்று அவன் சொன்னபோது அதுவே “ராம” என ஒலித்தது.
அந்தத் தவம் பல வருடங்கள் நீடித்தது. அவனின் உடலில் எறும்புகள் குவிந்து “வால்மீகம்” (அரண்) ஆனது. அதனால் அவன் “வால்மீகி முனிவர்” என அழைக்கப்பட்டார்.
பால காண்டம் – அவதாரத்தின் தொடக்கம்
அயோத்தியா என்ற பெரிய நகரத்தில் தசரத மன்னன் ஆட்சி செய்தார்.
அவருக்கு மூன்று மனைவிகள் —
1️⃣ கௌசல்யா
2️⃣ சுமித்ரா
3️⃣ கைகேயி
ஆனால் பிள்ளைகள் யாருக்கும் இல்லை. வசிஷ்டர் முனிவர் ஆலோசனைப்படி “புத்த காமேஷ்டி யாகம்” நடத்தப்பட்டது. அதில் தோன்றிய தெய்வீக தேவன் “பாயசம்” எனும் அமுதத்தை அளித்தார். மன்னன் அதை மனைவிகளுக்கு வழங்கினார்.
காலப்போக்கில் பிறந்தனர்:
- ராமர் – கௌசல்யாவிற்கு (விஷ்ணுவின் அவதாரம்)
- பாரதன் – கைகேயிக்கு
- லட்சுமணன் மற்றும் சதுர்க்னன் – சுமித்ராவிற்கு
அயோத்தியா முழுவதும் மகிழ்ச்சி சூழ்ந்தது.
ராமர் சிறு வயதிலேயே தர்மம், நியாயம், அறிவு ஆகியவற்றில் சிறந்தவர் என எல்லோரும் பாராட்டினர்.
🪶 விஸ்வாமித்திரர் வருகை
ஒருநாள் முனிவர் விஸ்வாமித்திரர் தசரதனைச் சந்தித்து, யாகத்தை அரக்கர்கள் கெடுப்பதைச் சொல்லி ராமரையும் லட்சுமணனையும் தன்னுடன் அனுப்புமாறு கேட்டார்.
தசரதன் தயங்கினாலும் வசிஷ்டர் முனிவர் சமாதானம் செய்து அனுப்பினார்.
ராமர் தாடகை, மாரீச்சன், சுபாஹு போன்ற அரக்கர்களை அழித்து முனிவர்களை பாதுகாத்தார்.
அவர் பல அஸ்திர–சஸ்திரங்களையும் கற்றுக்கொண்டார்.
சீதை கல்யாணம்
அந்தக் காலத்தில் மிதிலா மன்னன் ஜனகர் சிவபெருமானின் விலை வணங்கியிருந்தார். அதைக் குலையக் கூடியவர் சீதையை மணப்பார் என்ற நிபந்தனை இருந்தது.
பல மன்னர்கள் தோல்வியடைந்தனர்.
ஆனால் ராமர் அந்த விலை எளிதாக உடைத்தார்.
அவர் சீதையை மணந்தார்.
அயோத்தியா திரும்பும் வழியில் பரசுராமர் ராமரின் வீரத்தைச் சோதித்தார். ராமர் தம் அமைதியாலும் அறிவாலும் அவரை அடக்கினார்.
இதுவே “அவதாரத்தின் அடையாளம்” – வலிமையால் அல்ல, நெறியால் வெல்லுதல்.
அயோத்தியா காண்டம் – தர்மத்தின் சோதனை
தசரத மன்னன் வயதாகி, ராமரை அரசராக முடிசூட்ட முடிவு செய்தார்.
அனைவரும் மகிழ்ந்தனர். ஆனால், கைகேயி என்ற மனைவி, தன் தாசியான மந்திராவின் தூண்டுதலால் இரு வரங்களை நினைவு கூறினாள்.
அவள் கேட்டது:
1️⃣ பாரதன் அரசராக வேண்டும்.
2️⃣ ராமர் 14 ஆண்டுகள் வனவாசம் செல்ல வேண்டும்.
தசரதன் மனம் நொந்தான். ஆனால் ராமர் தர்மநெறிக்காக அதனை ஏற்றுக்கொண்டார்.
அவர் சொன்னார்:
“தந்தையின் வாக்கு தான் எனக்கு வேதம்.”
சீதையும் லட்சுமணனும் அவருடன் வனவாசத்திற்கு சென்றனர்.
பாரதன் இதை அறிந்து துயரமடைந்து ராமரிடம் சென்று மன்னிப்புக் கேட்டார். ஆனால் ராமர் அரசரின் கட்டளையால் திரும்பவில்லை. பாரதன் ராமரின் பாதுகைச் சின்னங்களை எடுத்துச் சென்று அரச تختத்தில் வைத்தார்.
தசரதன் துயரத்தால் இறந்தார்.
அரண்ய காண்டம் – சோதனைகளின் காடு
ராமர், சீதா, லட்சுமணன் பல முனிவர்களின் ஆசிரமங்களில் தங்கினர்.
அங்கு ராமர் சூர்ப்பணகை என்ற அரக்கியைச் சந்தித்தார். அவள் ராமரை மயக்க முயன்றாள்.
அவளின் அவமானம் ராவணனின் கோபத்திற்குக் காரணமானது.
ராவணன் மாரீச்சனை மாயமானாக மாற்றி அனுப்பி சீதையை ஏமாற்றி கடத்தினான்.
ஜடாயு என்ற கழுகு ராவணனைத் தடுத்து முயன்றும் கொல்லப்பட்டான்.
இது ராமரின் வாழ்க்கையில் மிகப் பெரிய துயரமாக இருந்தது.
அவர் சீதையைத் தேடும் பயணத்தைத் தொடங்கினார்.
தத்துவம்:
வனவாசம் என்பது “மனிதனின் உள்மனப் பரிசோதனை”.
ஆசையும் அகங்காரமும் மாய வடிவில் வந்து ஆத்மாவை (சீதா) பறிக்கின்றன.
கிஷ்கிந்தா காண்டம் – நண்பரின் வாக்கு
ராமர் சீதையைத் தேடிக்கொண்டிருந்தபோது அனுமனையும் சுக்ரீவனையும் சந்தித்தார்.
சுக்ரீவன் தன் சகோதரர் வாலியால் அரசியிலிருந்து நீக்கப்பட்டிருந்தான்.
ராமர் வாலியை அழித்து சுக்ரீவனுக்கு ஆட்சியை அளித்தார்.
அதற்குப் பதிலாக சுக்ரீவன் ராமருக்கு சீதையைத் தேடுவதற்காக குரங்கு சேனையை அனுப்பினார்.
அனுமனுக்கு அதற்கான பொறுப்பு வழங்கப்பட்டது.
சுந்தர காண்டம் – பக்தியின் உச்சம்
அனுமன் இலங்கைக்குச் சென்று சீதையை அசோக வனத்தில் கண்டான்.
அவளுக்கு ராமரின் வளையலைக் காட்டி நம்பிக்கை அளித்தான்.
அவன் ராவணனை எச்சரித்தான் – “தர்மத்தின் வழியைத் தாண்டாதே” என்று.
அதற்கு பதிலாக அவனை அடித்தனர்; அனுமன் தனது வாலால் இலங்கையை எரித்தான்.
அவனது செயல்கள் அனைத்தும் “சுந்தரம்” எனக் கூறப்படுகின்றன –
அவன் வடிவம் சுந்தரம், செயல் சுந்தரம், நெஞ்சு சுந்தரம், நாமம் சுந்தரம்.
யுத்த காண்டம் – தர்மத்தின் வெற்றி
ராமர் வானர சேனையுடன் கடலைக் கடக்க அஞ்சநேயர் மற்றும் நளன் ஆகியோரின் உதவியுடன் ராம சேது கட்டினார்.
அவர்கள் இலங்கையை அடைந்தனர்.
ராவணனின் படைகள் – கும்பகர்ணன், இந்திரஜித் போன்ற வீரர்கள் போரிட்டனர்.
அனுமன் சஞ்சீவனி மலை எடுத்து லட்சுமணனை உயிர்ப்பித்தான்.
இறுதியில் ராமர் ராவணனை அழித்தார்.
அவர் சொன்னார்:
“அறிவில்லாதவர் அல்ல ராவணன்; ஆனால் அகங்காரம் தான் அவனை அழித்தது.”
சீதையை மீட்ட ராமர் தம் தர்மத்தை நிறைவேற்றினார்.
உத்தர காண்டம் – நெஞ்சை நொறுக்கும் நித்யம்
ராமர் சீதையுடன் அயோத்தியாவிற்கு திரும்பினார்.
மக்கள் அவரை ஆராதித்தனர்.
ஆனால் சிலர் சீதையின் கற்பை சந்தேகித்தனர்.
தர்மத்தின் நியாயத்திற்காக ராமர் சீதையை வனத்திற்குச் செலுத்தினார்.
அவள் வால்மீகி முனிவரின் ஆசிரமத்தில் தங்கி லவ–குசர்களை பெற்றாள்.
அவர்கள் தங்கள் தந்தையின் காவியத்தைப் பாடினர் – அதுவே “ராமாயணம்”.
ராமர் தம் மகன்களே என உணர்ந்தபோது மனம் உடைந்தார்.
சீதா பூமியம்மையிடம் – “என் நிர்மலத்தை நீ அறிந்தாய்” என்று கூறி பூமியுள் மறைந்தாள்.
ராமர் தம் அவதார பணி முடிந்ததும் சரயு நதியில் கலந்து தம் விஷ்ணு நிலையை அடைந்தார்.
தத்துவம் மற்றும் மனித வாழ்க்கை
ராமாயணம் மனிதனுக்குக் கற்றுத் தருவது:
1️⃣ தர்மம் – ராமர் போல நியாயத்தை நிலைநாட்டல்
2️⃣ பக்தி – அனுமனைப் போல பக்தி நம்பிக்கை
3️⃣ அன்பு – சீதையின் பாசமும் பொறுமையும்
4️⃣ தியாகம் – லட்சுமணனின் தம்பி பாசம்
5️⃣ அகங்கார தணிப்பு – ராவணனின் வீழ்ச்சி
வாழ்க்கைப் பாடம்:
“வெற்றி என்பது வலிமையால் அல்ல; நியாயத்தால் வரும்.”
முடிவுரை – நித்யமாய்ப் பிரகாசிக்கும் காவியம்
வால்மீகி ராமாயணம் என்பது வெறும் கதை அல்ல,
அது ஒரு ஆன்மீக நெறிக் குறி —
தர்மம், பக்தி, அறம், தியாகம் ஆகிய அனைத்தையும் ஒரே வடிவில் இணைக்கும் காவியம்.
“யதோ தர்மஸ்ததோ ஜய:” —
எங்கு தர்மம் இருக்கிறதோ அங்கே வெற்றி நிச்சயம்.
ராமாயணம் இதையே நிரூபித்தது.
அதனால் தான் வால்மீகி ராமாயணம் இன்று வரை
வேதங்களுக்குப் பின் வரும் “ஆதிகாவியம்” என போற்றப்படுகிறது.
